ΕΙΝΑΙ ΝΑΡΚΟΜΑΝΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΑΝΟΜΑΙ, ΣΤΟ ΦΕΥΓΩ

Με τη σύριγγα στο χέρι... Ό,τι χειρώτερο έτσι να σε βρουν πεθαμένο. Όπως τον μεγάλο ηθοποιό Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν, στις 2 Φεβρουαρίου σα σήμερα, το 2014. Το παλληκάρι δεν ήταν Μπραντ Πητ, ούτε Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Αλ Πατσίνο, ήταν αντιβεντέτα, τεράστιας κλάσεως ηθοποιάρα με πολλούς θαυμαστές.

Άσε τους θαυμαστές των πρωταθλητών που τους θαρρούν αντοπάριστους Δεν πιάνονται οι υψηλές επιδόσεις και τα παγκόσμια ρεκόρ χωρίς να 'ναι φαρμακωμένοι. Απίθανο να παίζουν επαγγελματικά στο επίπεδο, στο ύψος των άστρων, λέω και για τους ηθοποιούς του πλανήτη Χόλυγουντ, χωρίς να καταφύγουν στο ναρκωτικό. Δεν γίνεται αυτό. Συνέβη και με τον Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν που γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1967.

Κακώς χαρακτήρισα “μεγάλο ηθοποιό” τον Philip Seymour Hoffman. Ο άνθρωπος ήταν ηθοποιός. Ο θεατής, δηλαδή όχι κάποιος της δουλειάς, δεν τον ''πιάνει'' με την πρώτη, τόσο αντιτουριστική ήταν η φάτσα του. Πραγματικά, κι εγώ όταν τον πρωτοείδα χοντρούλη, κοντό, σε ρόλους εντελώς πίσω, σε τέταρτους ρόλους, ούτε πήρα χαμπάρι την κλάση του.

Ο Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν είναι το είδος του ηθοποιού που δεν συνηθίζεται στο σινεμά, σιγά-σιγά ανεβηκε τα σκαλοπάτια, από το ισόγειο στο ρετιρέ. Κι όταν έφθασε στην κορυφή όλοι αντιλήφθηκαν το πόσο ήταν, το πόσο αισθανόταν ηθοποιός. Το ότι πήρε το Όσκαρ το 2005 για το ρόλο του Τρούμαν Καπότε (φώτο) είναι το λιγώτερο.

Ένα ερώτημα που έχει κι αυτό τη φρικτή του απάντηση. Το τέλος του Χόφμαν, που πέθανε στα 47 του χρόνια, είναι ικανό να επηρεάσει άλλους ηθοποιούς, άλλους μουσικούς που κάνουν χρήση και να σταματήσουν να τρυπιούνται; Δυστυχώς, όχι.

Είναι ναρκομανής. Δεν μπορεί να σταματήσει, ακόμα κι αν γνωρίζει, ακόμα κι αν φοβάται ότι θα έχει την τύχη του Τζίμυ Χέντριξ και της Τζάνις Τσόπλιν, για να αναφέρω δυο ονόματα μεγάλα από το μακρύ κατάλογο της showbiz που πήγαν από την χαρμάνα τους.
Μπήκες στο trip; Μόνον είσοδος υπάρχει και μία έξοδος στο κενό, στο χάνομαι, στο φεύγω.

Ο άνθρωπος που βρήκε ψόφιο με τη σύριγγα καρφωμένη στο χέρι τον σπουδαίο οσκαρικό ηθοποιό Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν ήταν ο σεναριογράφος Νταίηβιντ Μπαρ Κατζ. Αυτό είναι γεγονός. Το παραδέχθηκε ο ίδιος ο εραστής(;) του ηθοποιού και πατέρα τριών παιδιών.
Το διάσημο περιοδικό gossip Νάσιοναλ Ενκουάιερ, γνωστό για τη σοβαρότητά του, ουδείς το χαρακτηρίζει κίτρινο, έγραψε ότι ο σεναριογράφος, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε, ήταν ο ερωμένος του νεκρού. Ήταν πράγματι;

Το κουτσομπολίστικο έντυπο National Enquirer έχει και σοβαρότητα και ταυτότητα. Ασχολείται με την προσωπική ζωή των σταρ και τίποτα άλλο. Εκλογές να γίνουν στις ΗΠΑ, πόλεμος στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, δεν γράφει ούτε αράδα. Ο καθένας στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες του.

Ο σεναριογράφος διαψεύδει το περιοδικό, πως δήλωσε εραστής του Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν. Δεν είπε ότι δεν είχαν γκομενιλίκι, είπε ότι δεν το δέχθηκε δημοσίως. Άρα, το περιοδικό ή το έβγαλε από τη φαντασία του, πράγμα απίθανο, ή πληροφορήθηκε την σε τρίτο πρόσωπο ομολογία του σεναριογράφου για την ερωτική σχέση του με τον ηθοποιό.
Με ποιο δικαίωμα ένα ΜΜΕ δημοσιοποιεί προσωπικά δεδομένα ατόμου που το ίδιο δεν έχει δημοσιοποιήσει; Άλλο κάποιος παραδέχεται μπροστά στις κάμερες ότι είναι ζευγάρι με τον Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν, άλλο το εκμυστηρεύεται σ' έναν κολλητό του.

Πέρα απ' αυτό, ας φιλολογήσουμε σχετικώς. Αν ο σεναριογράφος λέει ψέμματα; Με ποιο δικαίωμα το περιοδικό βγάζει κωλόμπα τον ηθοποιό; Ο σεναριογράφος, δηλαδή, να είπε ένα παραμύθι σε γνωστό του κι αυτός ίσως το κάρφωσε ως γεγονός στο περιοδικό.

Ο αποδυτηριάκιας θεωρεί ρεπορτάζ κοινωνικού χαρακτήρα το gossip. Ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με τον τρόπο ζωής διασήμων ανθρώπων, που κι αυτοί θνητοί είναι. Τα μήντια, όμως, κουτσομπολίστικα κι όχι, την ψάχνουν στα γαργαλιστικά και πολύ προσωπικά των επωνύμων; Επειδή ο κόσμος ψοφάει για την κλειδαρότρυπα και ό,τι πιάσει το μάτι του.

Διαβάστε ακόμα:

ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΗΔΗΜΑ