Α, ΡΕ, ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΙΔΗΣ

Αποφασίζει ο για κλωτσές και για ένα φεγγάρι εξουσίας ότι το τάδε βιβλίο διαχρονικής αξίας δεν πρέπει να κυκλοφορήσει. Το λογοτεχνικό προϊόν που η Ιστορία θα το αναγνωρίσει ως κλασικό. Το πρώτο, λέει ο αποδυτηριάκιας, είναι Ποιος είναι αυτός που το απαγορεύει στο όνομα της προστασίας του κόσμου. Έχει κάθε δικαίωμα να χαρακτηρίσεις ένα βιβλίο, μια ταινία, κάποιο έργο τέχνης ως χυδαίο, βλάσφημο, καταστροφικό για το πόπολο. Είναι θρασόπουστας ο πατριάρχης, ο αρχιδικαστής, ο δικτάτορας που με εμποδίζει να διαβάσω το βιβλίο. Να δω την ταινία. Ο καθένας, και το σκέτο νούμερο, και το τεράστιο ταλέντο έχει την ελευθερία από τους άγραφους νόμους να γράφει βιβλίο, να το εκδίδει, να το διαβάζει και στα παπάρια μας εάν κάποιος, όποιος κι αν είναι αυτός, το θεωρεί ανήθικο.

Ναι, ρε, είναι παλιόπουστας, και αρχιαπατεώνας ο ρεζίλης και αναξιόπιστος εξουσίας, όταν μετά από κάποια χρόνια παίρνει πίσω την απόφασή σου. Έτσι συμβαίνει. Αν πράγματι έχει ήθος, αν πράγματι έχει αρχές και δεν λαμογιάρει την εξουσία του με τον κοσμάκη, θα ήταν συνεπής στις θέσεις σου. Δεν θα τις κωλομπάρευε. Για παράδειγμα, αυτά που την περίοδο του μεσοπολέμου, αλλά και μέχρι τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, θεωρούνταν πορνογραφία, σήμερα είναι ''Κατάλληλον και για ανηλίκους, χωρίς τη γονική συναίνεση''.

“Δεν υπάρχει ηθικό ή ανήθικο βιβλίο. Υπάρχει μόνο καλογραμμένο ή κακογραμμένο βιβλίο”. Η κουβέντα ανήκει στον τεράστιο Όσκαρ Ουάιλντ! Ο Άγγλος Λώρενς, στο βιβλίο του, όπου πρωταγωνιστής δεν είναι ο εραστής, αλλά η λαίδη που ξενοπηδιότανε μαζί του, απλά περιγράφει σεξουαλικές επαφές της κυρίας με τον υπάλληλο του κτήματος. Τα αχ και τα βαχ, οι αναστεναγμοί, τα ρίγη, οι ανατριχίλες, τα φιλιά, τα χάδια, οι σπασμοί είχαν κριθεί χυδαιότητα, άσκοπη επανάληψη και γι' αυτό, ο συγγραφέας είχε καταδικασθεί.

Έπρεπε να γίνει δίκη, να φθάσουμε και μέχρι τη δεκαετία του ’60, για να επιτραπεί η κυκλοφορία στην Αγγλία και τις ΗΠΑ του «Εραστή της Λαίδης Τσάτερλυ» του Νταίηβιντ Χέρμπερτ Ρίτσαρντ Λώρενς, που γεννήθηκε το 1885 και πέθανε σα σήμερα το 1930, στις 2 Μαρτίου. Στα 23 του πήρε πτυχίο δασκάλου και στα 26 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα Ένας ήρεμος άνθρωπος, φιλάσθενος, χαμηλών τόνων, λίγο πριν πεθάνει έγραψε το τελευταίο του βιβλίο, τον Εραστή της Λαίδης Τσάτερλυ, που επετράπη να κυκλοφορήσει 30 χρόνια μετά το θάνατό του.

Διάβαζα πιτσιρικάς το Lady Chatterley’s Lover, που το είχα αγοράσει μεταχειρισμένο από παλαιοπωλείο και την έβρισκα. Ήθελα να ήμουν εγώ ο εραστής της Κωνστάνς. Ποιος δεν θα 'θελε.

Διαβάστε ακόμα:

ΚΑΗΚΕ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΛΙΑΡΑΣ ΧΟΝΤΡΟΚΩΛΑΣ