ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΜΙΑ ΔΟΥΛΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ

Παίζει και η φαντασία. Αυτή σε προχωράει περισσότερο. Όπλο η σκέψη σου, δηλαδή η λογική σου, για να προσεγγίζεις την πραγματικότητα, ό,τι βλέπεις, να το εκτιμάς, να το αναλύεις. Έχεις, όμως, ανάγκη και τη φαντασία προκειμένου να ερμηνεύσεις, να εξηγήσεις πράγματα από τα οποία λείπει η απόδειξη. Η φαντασία, λοιπόν, δημιουργική και ερευνητική, σε οδηγεί στη θεωρία.

Τεράστια λέξη, η “θεωρία”. Όλα στα λένε οι λέξεις, και όλες έχουν μια ιερότητα. Και απαιτούν σεβασμό. Θεωρία λέξη σύνθετη, από τον “θεό” και το ρήμα “οράω-ορώ”, βλέπω.

Εδώ και εκατομμύρια χρόνια κάποιοι δεν ξεκολλούσαν τα μάτια τους από τον ουρανό. Έβλεπαν τα αστέρια, τον ήλιο και το φεγγάρι, και σκεπτόντουσαν. Τι να 'ναι αυτά; Η μέγιστη ηλιθιότητα του ανθρώπου, να θέλει να μάθει την προέλευση του σύμπαντος.

Ο Πιέρ Σιμόν Λαπλάς, ο Γάλλος “Ισαάκ Νεύτων” προσπαθούσε κι αυτός να κατανοήσει επιστημονικά τον κόσμο. Την θεωρία του την είπανε “Η νεφελοειδής κοσμοθεωρία”. Και τι είπε αυτό το φτωχόπαιδο, γιος αγρότη, που έγινε μαρκήσιος και όταν μεγαλοπιάστηκε έκοψε τα κολλητηλήκια με κάθε γνωστό του, ακόμα και μ' αυτούς που τον είχαν ευεργετήσει;

“Το ηλιακό σύστημα δημιουργήθηκε από μια σφαιροειδή μάζα πυρακτωμένων αερίων η οποία περιστρεφόταν γύρω από τον άξονά της. Όταν αυτός ο όγκος ψύχθηκε, συστάλθηκε, τότε κάποιοι ομόκεντροι “δακτύλιοι” αποχωρίστηκαν από τα εξωτερικά άκρα κι αυτοί οι δακτύλιοι ψύχθηκαν ακόμα περισσότερο, συμπυκνώθηκαν και έτσι δημιουργήθηκαν οι πλανήτες”. Αυτό γέννησε η φαντασία του Λαπλάς και η εν λόγω θεωρία του έγινε αποδεκτή και περίπου ισχύει μέχρι σήμερα.

Μαθηματικός ο Λαπλάς, γεννήθηκε 23 Μαρτίου το 1749 και πέθανε σα σήμερα 6 Μαρτίου, το 1827. Και φυσικός, και αστρονόμος της ναπολεόντειας περιόδου ήταν. Τι θες να πεις, κύριε αποδυτηριάκια, και μπερδεύεις τον τρελό; Είμαι Μέγας Αλέξανδρος, είμαι Μέγας Ναπολέων, είμαι Μέγας Χίτλερ, όχι αυτός δεν ήταν μέγας, και θέλω να κατακτήσω τον κόσμο. Θα αγνοήσω αυτούς που θα μου φτιάξουν πιο προχωρημένα όπλα; Και μαρκήσιο θα τον κάνω τον Λαπλάς και θα του στέλνω κάθε βράδυ μια υπηρέτρια μου στον πύργο του.

Διαβάστε ακόμα:

ΟΠΩΣ Ο ΚΑΦΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ