ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΜΑΙΝΤΑΝΟΥ

Χάνουμε. Όταν φεύγουν άτομα που κάτι έχουν να πουν, στο ταμείο είμαστε μείον. Θα μου πεις και πόσοι είναι αυτοί που κάνουν ταμείο; Λέω για όσους διαβάζανε Παπαγιώργη, που πέρνανε από το γραφτό του. Και άσε αυτή τη συχασιά, ουδείς αναντικατάστατος.
Τυχαίο, τι άλλο, είναι που πέθανε ο συγγραφέας Κωστής Παπαγιώργης παραμονές της εθνικής γιορτής, της 25ης Μαρτίου. Μάθαμε στο σχολείο για τους καλούς Έλληνες που ξεσηκώθηκαν στους κακούς Τούρκους. Την Ιστορία όπως την έχουν σιδερώσει οι πανεπιστημιακοί, με τρόπο ας το πούμε “συντηρητικό”, ολότελα ελληνατζήδικο.

Υπάρχουν, όμως, και άλλες φωνές, κι άλλες σκέψεις, κι άλλες ερμηνείες για το μέγα γεγονός της Επανάστασης του 1821, πέραν και έξω από την “ακαδημαϊκή” ιστοριογραφία. Ένας απ' αυτούς είναι ο Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου που ως γραφιάς έγινε γνωστός με το όνομα Κωστής Παπαγιώργης. Χώθηκε στα παρασκήνια της λαμογιάς και των προσωπικών ανταγωνισμών των ενδόξων ηρώων του αγώνα. Έγραψε τρία βιβλία για το 21.

Σεμνός άνθρωπος, αφιρμάριστος, όχι της κατηγορίας μαϊντανού στα παράθυρα. Στα 68 του χρόνια τον έφαγε ο καρκίνος, σα σήμερα στις 21 Μαρτίου, το 2014. Γιος δημοδιδασκάλου από το Νεοχώρι Υπάτης. Σημαντικός. Ξεχωριστός, οπωσδήποτε. Προσωπική γραφή στις προσωπικές του στήλες σε εφημερίδες και περιοδικά, γενικής εμβέλειας στο ρολάρισμα της καθημερινότητας. Πέρα από το στυλ, το κείμενο του έλεγε. Αυτό που λείπει σήμερα.

Διαβάζεις από κάποιους αράδες που μένουν αδιάβαστες. Γράφουν χωρίς να έχουν να πουν κάτι. Κάτι, ρε παιδί μου, να δικαιολογεί αυτόν που το έγραψε και όποιους θα το διαβάσουν.

Διαβάστε ακόμα:

ΟΙ ''ΠΟΥΣΤΙΕΣ'' ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟ 1821