ΜΟΝΑΞΙΑ ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Μόνος του ένοιωθε καρφωμένος επάνω στο σταυρό. Αυτή είναι η δική μου προσέγγιση στο έργο. Πως ο Ναζωραίος, ολοζώντανος ακόμα στις απαρχές του μαρτυρίου του, από τη στιγμή που σήκωσαν το σταυρό και τον έχωσαν σε μια βαθειά λακούβα, συνειδητοποίησε ότι ήταν μόνος, ολομόναχος. Αυτός έκανε το καθήκον, αυτός την έφερε σε πέρας την αποστολή, όμως ήταν σίγουρος πως ο κόσμος ούτε στα προσεχή δυο χιλιάδες χρόνια θα τον πλησιάσει, θα ακολουθήσει στην πράξη τη διδασκαλία του.

Εγώ δεν είμαι προφήτης, ούτε μάγος, δεν αμολάω στον αέρα ό,τι μου κατέβει. Ό,τι έρχεται στη φαντασία μου. Ό,τι θαρρώ πως θα επενδύσει το παραμυθάκι της θρησκείας. Εγώ ομιλώ κατόπιν εορτής, μετά από δυο χιλιάδες χρόνια. Και λέω ότι κάθε χρόνο πριν αναστηθεί το παλληκάρι πεθαίνει, τελειώνει σταυρωμένος και μόνος του. Και όσο περισσότερο ο άνθρωπος και οι κοινωνίες του απομακρύνονται από το πνεύμα και τη βούληση του Ιησού, τόσο περισσότερο γιγαντώνεται η κυρίαρχη θρησκεία που κτίσθηκε στο όνομά του. Αντιφαντικό; Νομίζεις.

Τελικά, ο κόσμος, ο χριστιανικός κόσμος που ποτέ δεν εγκατέλειψε το γήπεδο της αμαρτίας, που ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την ειρήνη, απέδειξε ότι απλά από τον Χριστό πήρε μόνο το όνομά του. Και έδειξε τέτοια ασέβεια στον Δάσκαλο αφού, για του Χριστού την πίστη και στο όνομα της χριστιανικής θρησκείας, διέπραξε τα πιο αισχρά και αιματηρά εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητος.

Το όνομα Χριστός. Τίποτα άλλο, τίποτα εκτός από το όνομα δεν πήραν οι χριστιανοί οι οποίοι με τη συμπεριφορά τους και κυρίως με την αληθινή, την αδιόρθωτη φύση τους, τούτα τα γήινα κτηνάκια, με τη συμπεριφορά τους ουσιαστικά απαγόρευαν στις οργανωμένες εκκλησίες να πορευθούν σύμφωνα με τα ευαγγέλια.

Κι αν δεν έκαναν brandname τον Χριστό, θα την έπεφταν στο όνομα κάποιου άλλου, κάποιου που πριν ή μετά τον Χριστό έλεγε τα ίδια περίπου. Κι αν ο άλλος δεν ήταν αληθινός Θεός, κανένα πρόβλημα, θα τον λανσάριζαν για τέτοιον.
Όχι, όχι, δεν ομιλώ συνωμοτικά και μεταφυσικά, ούτε το ρίχνω σε θεωρίες, σε παρασκήνια. Όλα έγιναν μόνα τους, όσα έγιναν και όπως έγιναν. Αυτά τα πράγματα που δημιουργούνται μόνα τους, αυτά που γεννιούνται και σχηματοποιούνται μόνα τους, έχουν μεγαλύτερη δυναμική και μαγνητισμό από την κατασκευή κάθε ύποπτου και απόκρυφου κέντρου σχεδιασμών και αποφάσεων.

Μαλακίες και τζάμπα κόπος όσοι πονηροί και όσοι ανιδιοτελείς την έπεσαν στα ιερά βιβλία. Να τα μελετήσουν, να τα αναλύσουν, να τα πλαστογραφήσουν, να τα παραχαράξουν, να τα παραμορφώσουν. Για το καλό της θρησκείας, βέβαια, και για το καλό του ανθρώπου και στα μέτρα του διερμήνευσαν τη θεία φώτιση. Επειδή ο Θεός είναι μονόχνωτος, βαρύς και ασήκωτος, και δεν ξέρει από επικοινωνία, από προπαγάνδα και διαφήμιση και κατήχηση. Άσχετος ο μεγαλοδύναμος με τα σλόγκαν και τα σουξέ της αγοράς.
Αλήθειες και όποιος έχει άντερα τις αντέχει. Ο χριστιανισμός δεν έχει σχέση με τον Χριστό. Όπως έχει μονταριστεί, δεν λες ότι προέρχεται από τον Χριστό. Μήπως ο μαρξισμός έχει σχέση με τον Μαρξ; Αν ζούσε σήμερα ο Μαρξ θα καταδίκαζε και τον μαρξισμό και τους μαρξιστές.
Τα είπε ο Χριστός, τα είπαν και για πάρτη του άγιοι και αρχιερείς, τα ξανάπανε, κάθε χρόνο τα λένε, όμως πάλι το «Τετέλεσται» θα το ακούσει μόνος του.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΑΡΤΕ ΔΡΟΜΟ, ΡΕ, ΘΑ ΤΟ ΠΙΩ ΜΕΧΡΙ ΠΑΤΟ!