ΖΩΓΡΑΦΙΣΕ ΣΕ 400 ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ

Λένε ότι είναι ο μεγαλύτερος ζωγράφος του 20ου αιώνα. Λένε. Και για να το λένε και να συμφωνούν ακόμα κι αυτοί που δεν τον έκαναν κέφι, έτσι πρέπει να ‘ναι. Λένε. Δεν το λέω εγώ. Δεν έχω άποψη εγώ. Γι’ αυτό δεν λέω ότι πράγματι είναι ο μέγιστος ζωγράφος, ότι δεν είναι. Τολμώ, όμως, να πω ότι μου είναι αδιάφορος ο μέγας εραστής Πάμπλο Πικάσο.

Δεν μειώνω τον καλλιτέχνη όταν εκφράζω προσωπική γνώμη. Ότι δεν μου μιλάει, δεν με ακουμπάει η τέχνη του. Στερούμαι το κύρος για να απαξιώσω, αλλά και να αναγνωρίσω κλάση του. Δεν το αποκλείω μετά από εκατό, ίσως 182 χρόνια, να συλλάβω τη νοηματική και την αισθητική της τεχνοτροπίας του. Μέχρι τότε δεν θα μαϊμουδίζω την εκτίμηση άλλων.

Δυο λόγια με αφορμή το θάνατό του Πικάσο σα σήμερα 8 Απριλίου, το 1973. Τι είπαν γι’ αυτόν τον ερωτικό, τον σεξομανή πιθηκάνθρωπο στον οποίον όλο το Παρίσι υποκλίνονταν στα πόδια του. «Όταν άλλαζε γυναίκα, τότε άλλαζαν τα πάντα στην καθημερινότητα του. Οι παρέες του, ο σκύλος, το σπίτι. Τα πάντα». «Ακραίος. Ακραία πιστός, ακραία άπιστος, ακραία καλοσυνάτος, ακραία σκληρός, ακραία ανοιχτοχέρης, ακραία τσιγκούνης».

Με τις γυναίκες και το ατελιέ του, μέσα στο οποίο περνούσε όλη την ημέρα του, έβγαζε όλο τον εαυτό του. Η γυναίκα της ζωής του για τον Πάμπλο Πικάσο ήταν η δεύτερη σύζυγος, η κατά 46 χρόνια νεώτερή του. Η ιδανική σύντροφος. Του ήταν απόλυτα, ολοκληρωτικά αφοσιωμένη. Απίστευτο δόσιμο ενός ατόμου σ’ άλλο. Την ζωγράφισε σε 400 πίνακες. Η κυρία, 13 χρόνια μετά το θάνατό του Πάμπλο, αυτοκτόνησε.

Οι γυναίκες και το ατελιέ του, μέσα στο οποίο περνούσε όλη την ημέρα του, ήταν η ζωή του.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΠΑΣΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΦΟΡΟΙ ΤΕΛΟΣ!