ΠΟΡΝΗ Η ΠΑΤΡΙΔΑ, ΜΑΣΤΡΩΠΟΣ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Μια φορά και έναν καιρό, τα χρόνια εκείνα που σταμάτησαν με το άναμμα του Α' παγκοσμίου πολέμου, ένα κορίτσι που δεν ήθελε να πηγαίνει σχολείο στο Παρθεναγωγείο του Βόλου, ξαφνικά έκανε σαν παλαβό πότε θα έρθει η ώρα το πρωί να φύγει από το σπίτι του με τα τετράδια και τα βιβλία στη σάκα. Ύποπτο! Τι άλλο να σημαίνει αυτό παρά ότι η παρθένα είχε ξελογιαστεί από τον 30χρονο διευθυντή του Ανώτερου Παρθεναγωγείου, πανελληνίως γνωστό δημοτικιστή Αλέξανδρο Δελμούζο.

Να ‘ταν μονάχα μία η κορασίδα που έδειχνε σκανδαλώδη οικειότητα στον Δελμούζο, που δεν ήταν υπανδρευμένος, μόνο μεμνηστευμένος. Κι άλλες μαθήτριες ήταν κατενθουσιασμένες με τον κύριο καθηγητή με τον οποίο πήγαιναν μαζί εκδρομές, μέχρι που έπαιζαν χιονοπόλεμο. Τι αίσχη είναι αυτά!

Φοβερά πράματα. Σα σήμερα πριν από 104 χρόνια, στις 16 Απριλίου, το 1914, ξεκίνησε στο Ναύπλιο η δίκη των «μαλλιαρών», με περισσότερους από 100 μάρτυρες και 12 κατηγορούμενους, μεταξύ των οποίων και ο Δελμούζος. Οι παλιάνθρωποι διδάσκανε πως δεν υπάρχει Θεός, η θρησκεία είναι μαστρωπός, αρνείται την σκέψη και πρέπει να εκριζωθεί, ο άνθρωπος προέρχεται από τον πίθηκο, η πατρίδα είναι πόρνη και στρίγγλα μητριά. Τέτοια τερατώδη πράγματα κατέθεσαν για τα υποτιθέμενα... όργια στο Παρθεναγωγείο, όπως π.χ. τα κορίτσια στο δρόμο δεν ''πήγαιναν γραμμή'', έκαναν μαθήματα τεχνητής αναπνοής, απέφευγαν την πρωινή προσευχή.

Μια φορά και έναν καιρό... Μιλάμε για γεγονότα, όχι για παραμυθάκια. Ο επίσκοπος Δημητριάδος, άνθρωπος του Θεού, άρα σκεπτόμενος και προχωρημένος στο πνεύμα, και υπερβατικός από τα γήινα, κατέθεσε την μεγάλη αλήθεια. «Μαλλιαρισμός, δηλαδή η χρήση της δημοτική γλώσσας, ο αναρχισμός, ο σοσιαλισμός, ο συνδικαλισμός, ο αθεϊσμός είναι το ίδιο πράγμα, άρα ο μαλλιαρός Δελμούζος είναι άθεος με ιδέες Μαρξιστικές, Δαρβινικές...».

Μετά από δύο εβδομάδες έληξε η δίκη όπου αθωώθηκαν οι κατηγορούμενοι. Σύμφωνα με την δικαστική απόφαση τα έξοδα της δίκης επιβαρύνουν το Δημόσιο.

Διαβάστε ακόμα:

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΞΕΒΡΑΚΩΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ... ΦΩΤΙΖΕΙ