ΚΑΝΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ... ΤΑΜΠΕΛΑ

Σήμερα το δεύτερο επεισόδιο της τριολογίας του αποδυτηριάκια, παλαιομοδίτικα το λες και αφιέρωμα. Θέμα ο περιβόητος ''Μάης ’68'', που λόγω της επετείου των 50 χρόνων επανέρχεται φέτος περισσότερο αναμνηστικά. Τι άλλο καλύτερο για τους παγκόσμιους επαγγελματίες, προσκυνητές και υμνητές, του τίποτα. Φοβερή αλητεία, πράγματι. Το ηττημένο να στήνεται στο βάθρο του θριαμβευτικού νικητή. Το αποτυχημένο να τραγουδιέται ως ανεπανάληπτη επιτυχία.

Ναι, το μαύρο περνάει για άσπρο. Εύκολα. Πανεύκολα. Γιατί στο DNA του κοσμάκη έχει ριζώσει η πλαστογραφία με την ανίκητη ταμπέλα ''Αυτό είναι το καλό'', ''Αυτό είναι το κακό''. Αυτό είναι λαϊκό, Αυτό είναι αντιλαϊκό. Δεν έχει αντίπαλο η ταμπέλα. Μιλάει η ταμπέλα, όχι η αλήθεια, όχι η πραγματικότητα. Ο επαναστάτης είναι ιδεολόγος, ρομαντικός, οραματιστής και η ταμπέλα δεν αλλάζει με τίποτα ακόμα κι αν αποδειχθεί ότι ο επαναστάτης ήταν πράκτορας, τυχοδιώκτης, πρεζόνι.

Σεντόνι του αποδυτηριάκια με τίτλο ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ σημερα στις 6 μ.μ. Για επανάσταση μιλάμε. Τα απίστευτα, σε βαρβαρότητα και διάρκεια, έκτροπα που συνέβησαν στο Παρίσι τα κατέγραψαν οριστικά ως Επανάσταση. Για τον αποδυτηριάκια, και για να κάνουμε ταμείο, την αληθινή επανάσταση, στο εμβληματικό 1968, χρονιά στην οποία πιστώνουν όλες τις μεταπολεμικές ανατροπές, την έκανε ο αληταράς, ο πειρατής Αριστοτέλης Ωνάσης.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΑΡΚΗΣΙΟΣ ΝΤΕ ΣΑΝΤ ΚΑΙ ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ