ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ Ο ΑΡΧΙΚΟΥΡΣΑΡΟΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ

Ήταν αρχηγός. Καπετάνιος. Αρχιπειρατής. Μη βιαστείς να τον χαρακτηρίσεις κακοποιό. Ήρωας είναι σύμφωνα με την ελληνική Ιστορία και έκανε σουξέ, γκραν σουξέ, μόλις λίγα χρόνια πριν τον ξεσηκωμό του 1821. Δεν βλέπεις την κάθε εποχή με το μάτι που έχεις φτιάξει στα χρόνια τα δικά σου.

Εποχή που υπάρχει πατρίδα, αλλά όχι κράτος της Ελλάδος. Ο παράνομος, αντάρτης, πειρατής, δουλεύει σκόρπιος, μόνος, για πάρτη του, και βολεύεται αν βρει αφεντικό. Γιατί όχι ο γαλονάτος κουρσάρος Λάμπρος Κατσώνης να συνεχίσει τη δράση του και κατ’ εντολήν, μάλλον και για λογαριασμό ενός αυτοκράτορα, ενός βασιλιά. ''Δεν ανήκεις στο πολεμικό μας ναυτικό, αλλά αφού έχεις δικό σου στόλο και ατρόμητους άνδρες, βάρα τον εχθρό μας, με τις ευλογίες μας'' η εξήγηση από την Ρωσία.

Ο Λάμπρος Κατσώνης γεννήθηκε το 1752 στη Λιβαδειά κι έγραψε τρανή, και περιπετειώδη βέβαια, καριέρα στις θάλασσες ως ναύαρχος, νόμιμος και παράνομος, πάντα πειρατής. Σα σήμερα 18 Μαΐου, το 1788, με πλήρωμα μπαρουτοκαπνισμένων και πολυλαβωμένων, όλοι τους μαχαιροβγάλτες, ο καλύτερος είχε σκοτώσει τον πατέρα του, ο Κατσώνης έχοντας σηκώσει την τσαρική ρωσική σημαία, καβατζάρει σ’ ένα λιμάνι στα Κύθηρα. ''Αυτό είναι το στρατηγείο μου. Απ’ εδώ ορμάμε και μπουκάρουμε σ' όποιο παπόρι έχει σουλτανική σημαία''.

Χοντρές μπίζνες ο Λάμπρος Κατσώνης. Δουλειές πατριωτικές. Καταλάμβανε ελληνικά νησιά και τα λεηλατούσε. Και πάντα η σχέση του ήταν αγάπης και μίσους με τους αδελφούς και ομόδοξους θρησκευτικά Ρώσους.

Το είπε ο μέγας Μακιαβέλι. ''Όταν ξεσπάει πόλεμος ανάμεσα σε δυο εχθρούς, εσύ ο παίκτης είσαι ο τεράστιους μαλάκας αν μείνεις ουδέτερος. Θα βγεις χαμένος στην τελική. Άρα, θα ρισκάρεις να συμμαχήσεις μ’ έναν από τους δυο αντιπάλους''.

Συνταγματάρχης του ρωσικού στρατού και τιμημένος ιππότης του Άγιου Γεωργίου ο Λάμπρος Κατσώνης μπήκε στο παιχνίδι του ρωσοτουρκικού πολέμου το 1787 και γνώρισε ένδοξες νίκες, όπως και βαρειές ήττες. Δυνατό σενάριο το άτομο, είχε πάρει από κοντά του την άλλη μουτράκλα, τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον χρησιμοποιούσε στις δύσκολες εξορμήσεις, ομολογημένες και ανομολόγητες.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟΝ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ