Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΥ ΕΙΧΕ ΑΡΧΕΣ

Μιχαήλ Μπακούνιν, από τις πιο αθώες φυσιογνωμίες στην πινακοθήκη της πολιτικής Ιστορίας, παγκοσμίως. Κομουνιστής, πνεύμα της απόλυτης και ολοκληρωτικής επανάστασης, της πεντακάθαρης και χωρίς συμβιβασμούς ανατροπής των πάντων. Γνωρίστηκε με τους δυο αρχιερείς του κομουνιστικού μανιφέστου, τον Μαρξ και τον Ενγκελς, αλλά αυτός, ο Μιχαήλ, ο αριστοκρατικής καταγωγής Ρώσος διαφοροποιήθηκε. ''Τι σχέση έχω εγώ ο αγνός και ευγενής κομουνιστής μ’ εσάς τους κομουνιστικοπατέρες που μαγειρεύετε τη δουλειά έτσι και γιουβέτσι'', με δικά μου λόγια κάπως έτσι τους ξηγήθηκε .

Αναγνωρίζεται ως ο πατέρας του αναρχισμού ο Μπακούνιν. Είναι ο πατέρας, όχι στα λόγια και στα στημένα συνέδρια της Διεθνούς. Μια προσωπική ζωή δοσμένη όλη στον αγώνα, διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες. Ένα σενάριο ζωής γεμάτο περιπέτειες που έβλαψαν την υγεία του.

Γεννήθηκε σα σήμερα στις 30 Μαΐου, το 1814, και σύμφωνα με τις οικογενειακές επιταγές γράφτηκε στη σχολή πυροβολικού, να γίνει αξιωματικός. Όταν κατάλαβε ότι δεν έχει καμία σχέση με το στρατό, πετάει τη στολή και αρχίζει να σπουδάζει φιλοσοφία. Αφήνει τη Μόσχα και κάνει τις τσάρκες του στην Ευρώπη, Παρίσια και Πράγες.

Οι Ρώσοι τον υποπτεύονται για κατάσκοπο και τον καλούν πίσω. ''Παρατάτε με...''. Τελικά, τον συλλαμβάνουν. Δραπετεύει από τη Σιβηρία. Νέες τσάρκες, Ιαπωνία, Νέα Υόρκη, Λονδίνο. Πάντα μέσα στην κάψα της επανάστασης.

Συντάκτης της Διακήρυξης της Αναρχικής Επανάστασης, την τοιχοκολάει το 1870 στη Λυών. Ένα, Καταργούνται όλες οι εξουσίες του κράτους και της διοικητικής μηχανής, επειδή αποδείχτηκαν άχρηστες. Δυο, Αναστέλλεται η λειτουργία των ποινικών και πολιτικών δικαστηρίων, και αναλαμβάνει η Λαϊκή Δικαιοσύνη.

Γραφικότης. Τι άλλο; Και ρομαντισμός, βέβαια.
Δεν είναι μόνον ο Μπακούνιν, που πέθανε στα 62. Άνθρωποι με ανοικτά μυαλά, ανήσυχοι, κάργα πολιτικοποιημένοι, άδολοι, ιδεολόγοι στρατεύτηκαν στο κίνημα του Αναρχισμού, χωρίς να θέλουν να λάβουν υπ’ όψιν τις αληθινές, τις πραγματικές, τις γήινες ανάγκες της κοινωνίας, που δεν επιτρέπουν να φυτρώνει, να γεννηθεί η πανανθρώπινη επανάσταση. Και άσε τους διαχρονικούς αφελείς να ρίχνουν στους αιώνες των αιώνων την κατάρα στους σκοτεινούς κύκλους, στο κεφάλαιο, στην αντίδραση. Και να αρνούνται να δουν την καταραμένη αλήθεια, ότι ο κόσμος είναι κτισμένος με το υλικό της διαμαρτυρίας, όχι της επανάστασης. Ότι οι κοινωνίες, και ό,τι άλλο μαζικό στον κόσμο των ζώων, εκφράζεται ''συντηρητικά'', ποτέ ανατρεπτικά.

Διαβάστε ακόμα:

ΡΕ, ΧΡΗΣΤΟ…, ΕΛΕΟΣ!!!