ΑΔΙΑΦΟΡΟ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Το 1944 ο Μίκης Θεοδωράκης οργανώνεται στο ΚΚΕ. Πριν, δηλαδή, συμπληρώσει τα 20 του χρόνια μπήκε στο κόμμα, σε εποχή ταραγμένη, μπερδεμένη. Το ’χε από πιτσιρικάς το μικρόβιο. Είναι, όμως, γεννημένος καλλιτέχνης. Ψυχή καλλιτεχνική, γέννημα δημιουργικό, άρα ακατάλληλο να τσουβαλιαστεί σε χώρους ανελευθερίας και να πειθαρχεί στο σκότος. Αυτό είναι το κόμμα που εμπορεύεται ιδεολογία, το ίδιο το δόγμα το θρησκευτικό της όποιας... αληθινής πίστης.

Μετά από τέσσερα χρόνια, το 1949, έγινε η πρώτη ρήξη του Μίκη Θεοδωράκη με το κόμμα, όταν διαχωρίζει τη θέση του από την 6η ολομέλεια του ΚΚΕ.

Για σιγά! Πού το βρήκε το δικαίωμα ο Μίκης Θεοδωράκης να ταυτίσει με κάποιο κόμμα, με κάποια πολιτική παράταξη το χάρισμα του, το ταλέντο του, που δεν είναι δικό του, αλλά του δόθηκε με τη γέννησή του σα σήμερα στις 29 Ιουλίου, το 1925;

Αν δεν είχε γεννηθεί ο Μίκης Θεοδωράκης, θα ήταν σα να μην υπήρξε ποτέ ο Παρθενώνας στη μεταπολεμική Ελλάδα. Σύμφωνοι, για τους περισσότερους σημερινούς Έλληνες είναι αδιάφορο αν υπάρχει στην Ακρόπολη ο Παρθενών της αρχαίας Ελλάδας.
Κι όταν θα φύγει από τη ζωή ο Μίκης θα σηκώσουν το φέρετρό του οι οργανωμένοι, οι κομματικοί αριστεροί. Τι υποκρισία, τι ντροπή. Η τσογλαναρία της αριστεράς, δίχως ίχνος απολογητικής διάθεσης, θα κλάψει για την απώλεια του γίγαντα.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΟ ΘΡΙΛΕΡ ΤΗΣ ΓΥΜΝΗΣ ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΤΖΑΚΥ