ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΡΕΛΑ, ΜΟΝΟ... ΜΕΓΑΛΟΣΥΝΗ
Αποκαλύπτω τη μη δηλωμένη, τη μη ομολογημένη κατάρα του ανθρώπινου γένους, χάρισμα στην αιωνιότητα τούτη η παγκόσμια αποκλειστικότητα του αποδυτηριάκια: Πέρασε στην Ιστορία ως ΜΕΓΑΣ Ναπολέων. Η πολιτισμένη ανθρωπότητα ακόμα και σήμερα τον αναγνωρίζει Μεγάλο. Ιδού, λοιπόν, η αυτοτιμωρία του αιώνιου πούστη της γης, του ανθρώπου! Δεν αποκαλούν τρελό, σχιζοφρενή εκείνον τον κουνημένο που λέει πως θέλει να κατακτήσει, να σώσει τον κόσμο.
Θα μου πεις, και το παραμύθι της θρησκείας, και η παλαβομάρα της θρησκείας στηρίζεται στη σωτηρία του μαλάκα. Όχι πως να σώσει μόνος του τον εαυτό του, αλλά πως να σωθεί από άλλον. Τα πάντα όλα να σωθεί το δίποδο, γι' αυτό οφείλει(!!!) να προσκυνά, να προσεύχεται, να νηστεύει. Δεν ξεφεύγω.
Ζουρλομανδύα χρειάζεται ο παλαβιάρης που έχει την ικανότητα να παρασύρει σώφρονες και λαμόγια, τυχοδιώκτες και μάζες. Πολύ περισσότερο εκείνος ο οποίος είναι μεγάλος, σπουδαίος, χαρισματικός. Τζάμπα πράμα, δεν έπιασαν τόπο οι διάκονοι της φιλοσοφίας και της λογικής όταν χαρακτηρίζεται Μεγάλος κι όχι επικίνδυνος όποιος αναστατώνει, προκαλεί καταστροφή και θάνατο. Και πάνω απ' όλα γελοιοποιεί το δημιούργημα του Θεού, το δίποδο.
Ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο ο Ναπολέων, άρα δεν ήταν στα καλά του. Σε πολύ περισσότερους απ' όσους απασχόλησε η Ιστορία είχε βαρέσει η ίδια τρέλα, να ξεχυθούν με στρατούς σε τόπους ξένους, να κάνουν δύσκολη τη ζωή λαών. Και, βέβαια, αυτή τη τρέλα, η παράκρουση, ντύνεται με υψηλά ιδανικά, με παραμυθένια οράματα και συνήθως δεν εγκαταλείπει τους μανιακούς του μεγαλοϊδεατισμού, παρά μονάχα με το θάνατό τους. Η ανθρωπότητα εδώ και επτά χιλιάδες χρόνια είναι θύμα κάποιων ταλαντούχων παρανοϊκών, όπως ένας απ' αυτούς είναι ο κοντοπίθαρος Μέγας Ναπολέων.
Κατακτά την Κορσική η πουτάνα η Γαλλία. Υπασπιστής του πατριώτη, του τοπικού αρχιεπαναστάτη ενάντια στην Γαλλία, ένας φαντασμένος νεαρός που είχε σπουδάσει στην Πίζα και αυτοαποκαλούνταν κόμης Μπουοναπάρτης. Γυναίκα του, η φοβερή Λαϊτίτσια, Αμαζόνα σκέτη, με το μαχαίρι στη μέση πάντα, μάνα από 15 χρονών.
Μιλάμε για Κορσική, το νησί που η κάθε γυναίκα έκανε πολλά παιδιά, όλα χρειαζούμενα, επειδή τα μίση κρατάνε για χρόνια ανάμεσα στις οικογένειες. Η βεντέτα θέλει νεκρούς. Αυτή, λοιπόν, η αντρογυναίκα γέννησε 5 αγόρια και 3 κορίτσια, το δεύτερο παιδί ήταν ο Ναπολιόνε.
Μετά από 10 χρόνια που υπηρέτησε το στέμμα του βασιλιά Λουδοβίκου στην Κορσική ο πρώην επαναστάτης της αντίστασης ενάντια των Γάλλων πήρε δύο από τους γιους του και πήγε στις Βερσαλλίες. Ο ένας θα γινόταν παπάς, ο άλλος στρατιωτικός. Στα 16 του χρόνια ο Ναπολιόνε ήταν κιόλας υπολοχαγός.
Μυστήριο παιδί ο Κορσικανός, στην πραγματικότητα βέρος Ιταλός. Στην στρατιωτική ακαδημία κανείς δεν τον έκανε παρέα. Ούτε κι αυτός γούσταρε κανέναν. Αμίλητος. Δεν τον είδαν ποτέ, ούτε μια φορά να χαμογελάει. Ιδανικό του η αρχαία Σπάρτη, άνθρωπός του ο Μέγας Αλέξανδρος. Όλοι οι συμμαθητές του ασχολούνται με γκόμενες, αυτός με τα κάστρα των Ελλήνων στη Μικρά Ασία, με τα αθλητικά αγωνίσματα της αρχαίας Κρήτης. Τέτοια πράγματα. Και να ψάχνεται συνέχεια για κανόνια, για πυρομαχικά.
Παρέλαβε ως έυελπις το πρώτο του σπαθί και συλλογίστηκε: “Η λαβή του ανήκει στη Γαλλία, η κόψη του σε μένα”. Έγινε αυτοκράτορας της Γαλλίας. Έκανε μπουρδέλο την Ευρώπη. Σα σήμερα, 8 Αυγούστου, το 1815, έφυγε εξόριστος για το νησί της Αγίας Ελένης, μετά την ήττα του στο Βατερλώ, και πέθανε το 1821.
Διαβάστε ακόμα: