ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΡΑΝΤΑΓΜΑ 400 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ

Φοβερά πράγματα. Κουβέντα για την πράγματι ιστορική Μάχη στο Μαντζικέρτ, που άλλαξε τα δεδομένα στη Μικρά Ασία, όχι πως δεν θα άλλαζαν αργότερα έτσι όπως έκατσε η τράπουλα. Απλά η αναμέτρηση των Βυζαντινών με τους Τούρκους επίσπευσε τις προδιαγεγραμμένες εξελίξεις, που δεν ελεγχόταν από τους πρωταγωνιστές τούτης της στρατιωτικής σύγκρουσης. Τον νικητή σουλτάνο Αλπ Αρσλάν, που μετά τον δολοφόνησε ο γιος του, και τον ηττημένο αυτοκράτορα Ρωμανό Δ', ο οποίος όταν επέστρεψε στη βάση του, στην Κωνσταντινούπολη, μετά τη μάχη, τον έστειλαν οι αυλικοί του να κυττάει τα ραδίκια ανάποδα.

Σημειώνουμε πριν πούμε το ψαχνό. Κερδίζει ο σουλτάνος τον αυτοκράτορα, συλλαμβάνει και τον ίδιον, τον οποίον απελευθερώνει μονάχα όταν τσεπώνει λύτρα ο Τούρκος πασάς. Τι να το κάνεις; Ελεύθερος και ταπεινωμένος ο νεαρός Ρωμανός Λεκαπηνός, παρ' ό,τι έμπειρος στρατιωτικός, βρήκε το θάνατο από τους δικούς του. Όπως και ο Αρσλάν μετά από σπουδαία προσωπική πορεία επιτυχιών, τόσο σε πολιτικό, όσο και πολεμικό επίπεδο.

Στο ντέρμπυ. Οι δύο στρατοί είχαν από 40.000 φαντάρους. Πριν τη μάχη ο Τούρκος πρότεινε να τα βρούνε, να κάνουν μια συνθήκη ειρήνης. Οκέυ, του απαντάει ο Βυζαντινός, αλλά θα παραδοθεί ο μουσουλμανικός στρατός σου. Δεν υπήρξε συμφωνία και αρχινάει το έργο.

Όπως αναμενόταν ορμάνε πρώτα οι Βυζαντινοί με πεζικό και ιππικό. Κύριος στόχςο να διασπάσουν τις εχθρικές γραμμές, να υποχρεώσουν τον αντίπαλο να υποχωρήσει κι αμέσως να τον στριμώξει όλη η δύναμη του Ρωμανού . Στην “πλάτη”, όμως, του τούρκικου στρατού δεν υπάρχει κάποιο φυσικό εμπόδιο, ένα ποτάμι, ένα βουνό.

Στο ανοικτό πεδίο, στην πεδιάδα οι Βυζαντινοί πράγματι απώθησαν τους αντιπάλους, όμως οι μουσουλμάνοι δεν αισθάνονται περιορισμένοι, πολεμάνε με ψυχή κι έχουν το επάνω χέρι. Αποτέλεσμα; Λιποτακτούν Βυζαντινοί και επιτόπου κάνουν μεταγραφή στον σουλτάνο.

Ο Ρωμανός διακόπτει την προέλαση, επιστρέφει στην αρχική του θέση. Ο Αρσλάν ανασυντάσσεται και πιο ενισχυμένος αντεπιτίθεται. Οι περισσότεροι Βυζαντινοί την κοπανάνε σαν κατσίκια τρομαγμένα, ο αυτοκράτορας απομένει με τους πιστούς του, τους οποίους αιχμαλωτίζει ο σουλτάνος.

Η μάχη τελείωσε στις 26 Αυγούστου σα σήμερα, το 1071, και σημάδεψε το ξεκίνημα της παρακμής της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, ενώ έθεσε στο μουσουλμανικό έλεγχο το μεγαλύτερο μέρος της Μικράς Ασίας. Αυτό είναι το ζουμί της ιστορίας. Το 1204 μπουκάρησαν οι σταυροφόροι του Πάπα στην Κωνσταντινούπολη για να κλείσει ο κύκλος το 1453 με την Άλωση.

Διαβάστε ακόμα: 

ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΟ SECRET CITY