ΕΒΡΑΖΕ ΤΑΛΕΝΤΑ ΤΟ ΚΑΖΑΝΙ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝ

Στις ταινίες του Ελία Καζάν (φώτο) υπάρχουν κάποιες σκηνές, που κατά την ταπεινή μου γνώμη, ανέβασαν ξαφνικά και απότομα στον ουρανό το σινεμά. Δεν χρειάζεται, νομίζω, να φθάνει στην υπερβολή ο σκηνοθέτης, να ζητάει ακραία πράγματα από τον σεναριογράφο και τον ηθοποιό. Αρκεί η μαστοριά του να κάνει ρεαλιστικό κινηματογράφο, να κερδίζει με τρόπο θεμιτό τον θεατή, τον σινεφίλ. Το ότι ήταν χαφιές του μακαρθισμού ο πατριώτης δεν μειώνει την αξία του και την προσφορά του στην λεγόμενη έβδομη τέχνη. Απλά ντροπιάζει το προσωπικό ξεφτυλίκι του. Αίωνια κηλίδα στη μνήμη του.

Επανέρχομαι στο σινεμά. Είχε την τύχη μα βρεθεί στο δρόμο του το απόλυτο υψηλής κλάσεως εργαλείο, αναφέρομαι βέβαια στον Μάρλον Μπράντο, ο Ηλίας Καζαντζόγλου από την Καισάρεια της Καπαδοκίας, ο οποίος από την Κωνσταντινούπολη να τον 'να στο Χόλυγουντ. Γεννήθηκε σα σήμερα 7 Σεπτεμβρίου, το 1909, και 31 χρονών γύρισε την πρώτη του ταινία. Πήγαινε για ηθοποιός, όμως όταν είδε από κοντά άλλους ηθοποιούς, ταλαντούχους, δεν ήταν κορόιδο να αντιληφθεί ότι αν επέμενε να τους ανταγωνιστεί θα εξαφανιζόταν.

Με τον Μάρλον Μπράντο, που βγήκε από την περίφημη δραματική σχολή Actor's Studio, γύρισε το Λεωφορείον ο Πόθος, το 1951, το Βίβα Ζαπάτα, το 1952, και το Λιμάνι της Αγωνίας, το 1954.

Ο Καζάν με τον Λη Στράσμπεργκ έφιαξαν τo Actor's Studio, τούτη την κιβωτό της υποκριτικής τέχνης, από την οποία πέρασαν όλοι οι μεγάλοι σταρ. Ακόμα και σήμερα λειτουργεί τo πολυσυζητημένο και επαναστατικό Actor's Studio, που δίδαξε ένα άλλο ύφος, τόσο θεατρικό, όσο κυρίως κινηματογραφικό.

Το όνομα “Καζάν” παραμένει πάντα στιγματισμένο, επειδή στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών κάρφωνε τους αριστερούς, τους φιλοκομουνιστές ηθοποιούς, σκηνοθέτες, συγγραφείς. Πέθανε το 2003. Δεν βρήκε μιμητές στη ρουφιανιά, όπως στη σκηνοθεσία. Όλα τα μετά Καζάν ταλέντα του Χόλυγουντ που έκαναν ταινίες όλο και κάτι πήραν απ' αυτόν.

Διαβάστε ακόμα:

ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ… ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ