ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ Η ''ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ'' ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΤΗΝΩΔΙΑ
Το 1204 η θρησκευτική αλητεία της Ευρώπης, σταυροφόρους τους λέγανε, μπουκάρανε στο Βυζάντιο. Πηγαίνανε με την ευχή του Πάπα της Ρώμης να ελευτερώσουνε τους Αγίους Τόπους, δηλαδή να αρπάξουνε και να κάψουνε, και είπανε «Στο δρόμο μας είναι η Κωνσταντινούπολη, ας κάνουμε ένα ζέσταμα εδώ». Και χοντροκονόμησαν οι γενναίοι του Σταυρού απ' ό,τι άρπαξαν στην πλούσια πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας.
Μετά από οκτώ αιώνες έρχεται στην Αθήνα ο μακαρίτης Πάπας Παύλος- Ιωάννης που τον έχουν κάνει άγιο και είπε κάτι μπερδεμένα λόγια στον οικουμενικό πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον τότε αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, μακαρίτης κι αυτός. Και είχαν ερμηνεύσει τα παπικά λόγια ως “Συγγνώμην” για τις θηριωδίες και τις αρπαγές των σταυροφόρων από την χριστιανική Κωνσταντινούπολη. Δεν είχε πει ξεκάθαρα “Συγγνώμην”ο Παύλος- Ιωάννης διότι ο Πάπας έχει το αλάθητο, δεν κάνει λάθη.
Θηριωδίες παράλογες και περιττές διέπραξαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στους Έλληνες Εβραίους. Ξεκάθαρα και ειλικρινά κατασυγκινημένος πριν χρόνια ο πρόεδρος της Γερμανίας Γιοακίμ Γκάουκ, ο πριν τον σημερινό Σταϊνμάγερ, είχε ζητήσει Συγγνώμην για τα όργια που είχαν κάνει οι Ναζιστές στους Εβραίους των Ιωαννίνων. Και τι έγινε;
Με αφορμή ότι σα σήμερα 12 Οκτωβρίου το 1944 έληξε τυπικά η αποχώρηση των χιτλερικών στρατευμάτων αυτή η κουβέντα. Καλή είναι η “Συγγνώμην', όμως σε κάποιες περιπτώσεις δεν λέει τίποτα. Δεν πρέπει να λέει κάτι.
Σκοτώσανε κόσμο δίχως λόγο οι Γερμανοί σε μια από τις αμέτρητες στην Ιστορία επίδειξη κτηνωδίας που χαρακτηρίζει τον αιώνιο άνθρωπο. Και η θρησκεία, ο πολιτισμός απέναντι σ' αυτήν την ακρότητα, την κτηνωδία έχουν να καταθέσουν τη δική τους ακρότητα, τη «Συγγνώμην». Μην πω.
Διαβάστε ακόμα: