ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΣΟΓΛΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

Έρωτας τρελός και καταραμένος. Σχέση συναισθηματική και σεξουαλική πέρα από τα όρια, ανάμεσα σε δύο άνδρες που έγραψε στην Ιστορία. Που ξεφτύλισε την Ιστορία, η οποία παίζει με τη δική δύναμη και δεν καταλαβαίνει το Ευαγγέλιο ζωής και προσευχής όπως το ορίζουν η θρησκεία, η κοινωνία, η οικογένεια.

''Αυτός ο δεσμός των δύο ταλαντούχων και προικισμένων δακτυλοδεικτούμενων στην εποχή τους ποιητών έχεσε το σύμπαν, προκάλεσε τους πάντες. Όλοι εσείς απέναντί μας, που κυκλοφορείτε γύρω μας, σας έχουμε για τα αρχίδια μας, δεν υπάρχετε, μήπως δεν υπάρχουμε κι εμείς''.

Arthur Rimbaud. Δεν υπάρχει άλλος σαν αυτόν. Πριν απ' αυτόν, τον Άρθουρ Ρεμπώ η ποίηση ήταν κάτι άλλο, το δρόμο και το ύφος και το περιεχόμενο της παγκόσμιας ποίησης, όπως όλοι αναγνωρίζουν, τα καθόρισε αυτός ο άθεος, ο αναρχικός, ο αρχάγγελος των ομοφυλοφίλων. Ποιος δεν υποκλίθηκε στο ανόθευτο ταλέντο αυτού του ανήθικου και αδίστακτου.

Στα 19 του δημοσίευσε τη μοναδική ποιητική συλλογή του, “Μια εποχή στην Κόλαση”. Το αριστούργημα. Των αριστουργημάτων το αριστούργημα. Πανύψηλη τέχνη. Απλησίαστη. Ανεπανάληπτη. Ποιήματα από άτομο που γράφει στα κωλομέρια του το παρελθόν της ανθρωπότητας, κάθε τι αληθινό και ψεύτικο. Φοβερά πράγματα. Στον άγγελο του Διαβόλου χαρίστηκε ό,τι το ακραία ρομαντικό, ποιητικό, συνάμα και εχθρικό, αυτοκαταστροφικό γεννιέται σ' έναν άνθρωπο. Γεννήθηκε σα σήμερα, 20 Οκτωβρίου, το 1854 και πέθανε στα 37 του.

Από πιτσιρικάς αποδέχεται την ομοφυλοφιλία του και το ρίχνει στις καταχρήσεις, σ' ό,τι πιο ακραίο της εποχής του. Από ναρκωτικά μέχρι την Κομούνα του Παρισιού. Είπαμε. Στα τέτοια του πολιτική και τέχνη. Προκαλεί την κοινωνία, διότι δεν της ανήκει, δεν είναι κομμάτι της. Ο ποιητής των ποιητών στο πεζοδρόμιο, απολύτως underground.

Πωλ Βερλαίν, της καλής κοινωνίας αυτός, ματσωμένος, παντρεμένος, δέκα χρόνια μεγαλύτερος του Ρεμπώ. Τον έκανε με το ζόρι εραστή του ο Αρθούρος και τον χώρισε από την γυναίκα του. Ο Ρεμπώ και ο επίσης ποιητής Βερλαίν, ζευγάρι φόρα παρτίδα, δεν άφησαν τίποτα που να μην το κάνουν.

Σε κάποια φάση, μετά από γλέντι διονυσιακό, σε κατάσταση εντελώς εκτός, μιλάμε για εξτρήμ εκτός, ο Πωλ Βερλαίν 

βγάζει πιστόλι και πυροβολεί τον γκόμενό του, τον τραυματίζει στο χέρι. Κάργα μαστουρωμένος ο Πωλ, ίσως δίχως να αντιληφθεί ότι ο Αρτούρ είναι κτυπημένος, του λέει: «Έλα, ρε γαμημένε, πάρε το γαμημένο πιστόλι και σε θερμοπαρακαλώ πυροβόλησέ με κι εσύ...».

Ο Ρεμπώ έγινε λαθρέμπορας όπλων. Αυτό έψαχνε η άρρωστη ψυχή του, μια ζωή πολυτάραχη. Είχε καταταχθεί στη Λεγεώνα των Ξένων, στον αποικιακό στρατό των Ολλανδών στην Ινδονησία. Λιποτάχτησε, βέβαια, και βρέθηκε από την Ασία στην Αφρική, μπλέχτηκε σε εμφύλιο πόλεμο ιθαγενών. Κόλλησε σύφιλη ο πουστάκος από μια αραπίνα που πηδούσε σε σκηνή. Σιγά που θα κώλωνε από την αρρώστια.

Γεννημένος παγκόσμιος αλήτης ο Ρεμπώ, αντί να γίνει μέλος της πνευματικής ελίτ στο Παρίσι αρχίζει να μελετάει το κοράνι και παράλληλα να τρώει φανερά χοιρινό και να μπεκρουλιάζει. Προκαλούσε τους μουσουλμάνους. «Ελάτε να με πηδήξετε!». Καμία σχέση με τον άλλον μέγιστο ποιητή του αιώνα του, τον Λόρδο Μπάυρον, που και σ' αυτόν άρεσαν οι άνδρες.

Ο Βρετανός Μπάυρον έφυγε από την Αγγλία για να βοηθήσει την ελληνική επανάσταση, ο Γάλλος Ρεμπώ, χωρίς να τον ενδιαφέρει το χρήμα, το 'ριξε στην Αφρική στο εμπόριο σκλάβων, πούλαγε γυναίκες στο παζάρι. Έστελνε ελεφαντόδοντο στην Ευρώπη. Έφθασε μέχρι την Κύπρο, επιστάτης σε κατασκευαστική εταιρεία. Επέστρεψε στο Παρίσι και παρίστανε τον τραυματία πολέμου, ντυμένος κουρέλια, να μην τον αναγνωρίζουν, και ζητιάνευε στο δρόμο.

Μια κουβέντα του Ρεμπώ που σε στέλνει: «Η ηθική είναι η αναπηρία του εγκεφάλου...». Αρκετά.