Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΣΕΞΟΜΑΝΟΥΣ ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΕΝ

Πριν από χρόνια διάβασα την ''ακαδημαϊκή'' τοποθέτηση του γνωστού Γούντυ Άλεν περί δολοφονίας. Ο δημιουργός πολλών κινηματογραφικών ταινιών είχε πει: «Μ' ενδιαφέρει το έγκλημα, γενικώς. Ο φόνος είναι θεμελιώδες εργαλείο της δραματουργίας. Δεν έχουν μέτρημα τα φιλμ με φόνους. Βρίσκεις φόνους στην αρχαία τραγωδία, στο θέατρο του Σαίξπηρ, στα μυθιστορήματα των Ρώσων».

Ωραία τα λέει μέχρι εδώ ο ασχημομούρης, θα συμφωνήσω μαζί του. Στη συνέχεια προσθέτει: «Έχει πλάκα ο φόνος. Είναι διασκεδαστικό. Συναρπαστικό. Με γοητεύει πολύ η ιδέα της παρανομίας. Μικρός ήθελα να γίνω κακοποιός. Δεν τα κατάφερα ποτέ, αλλά είναι κάτι ελκυστικό, καλύτερα δολοφόνος επαγγελματίας, παρά υπάλληλος γραφείου».

Θυμήθηκα τούτα τα λόγια του Αμερικανού ταλαντούχου Γούντυ Άλεν, όταν στο σινεμά τελείωσε η τελευταία ταινία του που είχα την ατυχία να την παρακολουθήσω. Η πατάτα. Και να σκεφθείς ότι απέσπασε καλές κριτικές. Γούντυ Άλεν είναι αυτός, φαντάζομαι σκέπτεται ο σινεκριτικός, δύσκολο να γράψω άσχημα πράγματα. Μήπως αρέσει η ταινία στον κόσμο, και θα με βγάλουν ''κομπλεξικό'', ότι έχω απωθημένα ως κριτικός...

Ο Γούντυ Άλεν γεννήθηκε το 1935, σα σήμερα πρώτη Δεκεμβρίου, και από τα 30 του χρόνια ξεκίνησε να γράφει και να σκηνοθετεί ο ίδιος ταινίες. Απέκτησε δικό του κοινό, περιορισμένο βέβαια, με περίεργες, σατυρικές, αιρετικές ταινίες, όλες σε προσωπικό στυλ. Κάποια στιγμή σκέφθηκε: «Όνομα έχω κάνει, τη δουλειά την έχω μάθει στο σινεμά, ως γνήσιος Εβραίος ψοφάω για φράγκα, άρα;».

Άρα, την κοπανάει από την Αμερική ο δικός σου, όπου εκεί πλήρωνε μεγάλους φόρους και εγκαθίσταται στην Ευρώπη και γυρίζει κάθε χρόνο μία ταινία. Με στόχο πλέον να κάνει παγκόσμιο πρωταθλητισμό, με σχεδόν κανονικές ταινίες, για όλο τον κόσμο, όχι αντισυμβατικές, περίεργες. Ποιοτικά, όμως, οι ταινίες του είναι Β' εθνικής και οι περισσότερες έχουν πυρήνα θεματικά ένα φόνο. Και ετοιματζήδικες. Πρόχειρα φτιαγμένες. Ήδη έχει υπογράψει 60 ταινίες. Παραγωγικότατος. Και ασταμάτητος, παρά τα 83 του χρόνια.
Άσχημος, με το ζόρι 1μ. 65, επόμενο να ήταν σκέτη ταλαιπωρία η προσωπική του ζωή. Επειδή σαν πετυχημένος και ματσωμένος είχε απαιτήσεις από τη ζωή, αλλά και γιατί ήταν σεξομανής. Είχε πηδήξει όλες τις πρωταγωνίστριες του. Για τρίτη φορά παντρεύτηκε την ασιάτισσα θετή του κόρη, στα χαρτιά δηλωμένη 35 χρόνια μικρότερη, πιθανότατα πολύ νεαρώτερη.

Παρακολούθησα ένα ντοκυμανταίρ από τουρνέ του Γούντυ Άλεν να παίζει σαξόφωνο στην Ευρώπη, και έπαθα την πλάκα μου. Στη σουίτα του ξενοδοχείου, για ώρες μόνοι τους, ο σύζυγος Άλεν συμπεριφέρεται ως φίλος, ως πατέρας με την Κορεάτισσα σύζυγο. Λες κι αυτή είναι μια ξένη, κανένα άγγιγμα, καμιά διάθεση να την χαϊδέψει, ούτε μια ματιά ρίχνει στο πρόσωπο της, στο κορμί της.

Συζούσε χρόνια με την ηθοποιό Μία Φάροου (1945), η οποία έχει ξεκουτιάνει και υιοθετεί παιδιά από Ασία. Πριν γνωριστεί με τον Άλεν η Φάροου, κάποτε παντρεμένη με τον Φρανκ Σινάτρα, παντρεύτηκε έναν Γερμανό πιανίστα και μαζί υιοθέτησαν παιδιά. Μέσα κι αυτήνα που αργότερα πλάνεψε ως θετός πατέρας της ο Γούντυ Άλεν. Δυο παιδιά υιοθέτησαν και ο Άλεν με την σύζυγο του, την Κορεάτισσα πρώην θετή του κόρη,η οποία πριν την μαζέψουν στην Αμερική την βρήκαν να ζητιανεύει στο πεζοδρόμιο.

Διαβάστε ακόμα:

ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ…THRILLER