ΣΤΙΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ
09/01/2019
•
Δεν θα λείψει ποτέ από το σινεμά ο έρωτας. Σπάνιο να γίνει ταινία μια ιστορία χωρίς ερωτική σχέση. Ένας να ποθεί γυναίκα. Μια να διεκδικεί άντρα. Άλλος να παθιάζεται, άλλη να ζηλεύει. Στον ερωτισμό, στην επιθυμία για συνουσία πατάει η δύναμη του κινηματογράφου. Γιατί; Δεν θέλει ερώτημα. Επειδή το γαμήσι, που ντρέπονται να το πουν με το όνομα του και το λένε... σεξ, είναι μέσα στη ζωή. Στων ανθρώπων τη ζωή μέσα.
Δεν υπάρχει στη γη, ούτε στον ουρανό, η δύναμη εκείνη, γήινη, ακόμα και θεϊκή, που θα περιορίσει την αναγκαιότητα στο σμίξιμο, σωματικό και ρομαντικό, δυο ανθρώπων. Να αποκλείσει από την καθημερινότητα τους την ομορφιά και τη χυδαιότητα της σεξουαλικής πράξης. Όλα τα άλλα είναι για πασατέμπο, που λένε, που γράφουν τούτες τις ημέρες, με αφορμή μία δύο ταινίες, που τις χαρακτηρίζουν... τολμηρές.
Δεν υπάρχει τολμηρή ταινία. Δεν χρειάζεται, δηλαδή, η τόλμη και η... μπόλικη γύμνια για να ικανοποιηθεί ο θεατής. Οι σεξουαλικοί ερεθισμοί ξεκινάνε από τον εγκέφαλο. Διαπιστωμένο επιστημονικά. Η διέγερση, ο πόθος, ο οργασμός, όλα είναι νεκρά, ανύπαρκτα, χωρίς τον εγκέφαλο. Απλά το σώμα ακολουθεί. Υπακούει. Διατάσσεται να ενεργήσει.
Η πιο τολμηρή ταινία, λοιπόν, αυτή με γαμήσι κινηματογραφικό, άριστα στημένο ή αληθινά αυθόρμητο, και που δεν θα κρύψει τίποτα μπροστά στην κάμερα, πιθανόν να μη βαρέσει το μυαλό. Να το αφήσει αδιάφορο διότι το μηχάνημα στο κεφάλι έχει τους δικούς του κώδικες. Τις δικές του ευαισθησίες και δεν ξεγελοιέται. Άνδρας, για να το πω αλλοιώς, να μην κρατιέται να ορμήξει σε γυναίκα στη θέα ελάχιστου γυμνού ή να την βγάλει να την παίξει, να αυτοϊκανοποιηθεί. Κι αυτός ο ίδιος να μείνει παγοκολώνα παρ' ό,τι παρακολουθεί στις πιο μεγάλες κάβλες της γυναίκα εκρηκτική και ζουμερή να την πεις στο ποτήρι.
Απόφαση του αφεντικού. Ο εγκέφαλος είναι το αφεντικό, αυτός αποφασίζει. Αν θα σνομπάρεις το πορνό, αν θα ανάψεις από μια σκηνή με τους πρωταγωνιστές ντυμένους και χωρίς ο ένας να έχει επαφή σωματική με τον άλλον.
Διαβάστε ακόμα: