ΚΟΥΠΑ ΜΕ ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ... ΤΕΡΑΤΑ

Μάιος 2006. Ένα χρόνο μετά την πρωτιά στο Κίεβο της κυρίας Έλενας Παπαρίζου με το τραγούδι My Number One η Ελλάδα στη διοργάνωση της Αθήνας περιορίζεται στη 9η θέση, με κομμάτι που τραγούδησε η κυρία Άννα Βίσση. Στο πιο υψηλό σκαλοπάτι του βάθρου ανεβαίνουν τα «Τέρατα», ένα συγκρότημα πραγματικά τερατώδες σε εμφάνιση (φώτο).

Δεν μου άρεσαν καθόλου τα ''τέρατα'' της Φινλανδίας. Μου άρεσαν όλοι όσοι υπερψήφισαν τα ''τέρατα'' που σαν τέρατα πήραν το... χρυσό μετάλλιο. Γούσταρα την αγριότητα του φινλαδικού γκρουπ και πιο πολύ αυτούς που προτίμησαν τους μάου μάου της βόρειας Ευρώπης. Το είδα ένα διασυρμό γιουροβίζιον. Αυτό είναι δικό μου σχόλιο.
Για τον Έλληνα από Έλληνες συνθέτες μεταπολεμικά έχει φτιαχτεί η καλύτερη μουσική της Ευρώπης. Υπερέχω, λοιπόν, ως μουσική, αφού μόνον στην τραγουδοποιία δεν παίζομαι σε σύγκριση με τους άλλους Ευρωπαίους. Τα σουξέ της αγοράς, της καθημερινότητάς μας είναι και άφθονα και ποιοτικά. Ουδεμία σχέση με τα χαζοχαρούμενα και άνοστα τραγουδάκια της γιουροβίζιον. Να, όμως, που μπλέκω με τα ούρα της γιουροβίζιον, όχι με μια τραγουδάρα που να αντέχει στο χρόνο.

Και επειδή ομιλούμεν για μία... δημοκρατική εκδήλωση, την γιουροβίζιον, αυτό το... μουσικό πρωτάθλημα όπου με τη… λαϊκή συμμετοχή σηκώνει την κούπα ο νικητής, γι’ αυτό έδινα τα ρέστα μου στην… τερατώδη ψήφο.

Διαβάστε ακόμα:

ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟΝ ΝΤΑΝΥ ΤΡΕΧΟ ΚΑΙ... ΤΡΕΧΕΙΣ ΜΑΚΡΙΑ