Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΧΑΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΣΟΥ!
Στη λεγόμενη Βυζαντινή αυτοκρατορία υπήρχαν χιλιάδες μοναστήρια. Από Αίγυπτο, Συρία, Παλαιστίνη, Πελοπόννησο μέχρι Τραπεζούντα. Όλα κονομημένα, με ιδιοκτησίες δοσίματα και απολαβές. Ιδιαίτερα τον 12ο αιώνα οι καλογέροι βρίσκονται στο απόγειο της ακμής τους. Γαμούν και δέρνουν.
Νο 1 κράτος στον κόσμο, αληθινή πλανηταρχία είναι η αυτοκρατορία, με μισό εκατομμύριο πληθυσμό, μέχρι τον 10ο αιώνα, γιατί μετά άρχισε να την παίρνει η κατηφόρα. Δύναμη γεωπολιτική και πλούτος ατέλειωτος. Και κουμάντο έκαναν τόσο το παπαδαριό, όσο και οι μοναχοί, που ενεργούσαν σαν τους ISIS.
Μαλακία αυτό που υποστηρίζουν μελετητές του Βυζαντίου, ότι οι εμφύλιοι στην Εκκλησία και οι θρησκευτικοί τσακωμοί επέφεραν την παρακμή της αυτοκρατορίας. Λειτούργησαν ως ''εσωτερικός εχθρός''. Της πλανηταρχίας που αποτελούσε το πρώτο εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο στη γη. Και κατέληξε να καταστεί εύκολος στόχος από εξωτερικούς εχθρούς.
Οι μοναχοί ανεβάζουν και κατεβάζουν πατριάρχες. Έχουν λόγο στο διορισμό δεσποτάδων και κρατικών αξιωματούχων στην περιοχή τους. Και οι αυτοκράτορες με χρυσόβουλα για πάρτη των Μονών ξηγιόνται εκτάσεις και κτήματα. Χαρακτηριστικό: Όλα τα χωριά γύρω από τα Γιάννενα παραδίδονται στα οικονομικά συμφέροντα της Μητρόπολης Ιωαννίνων. Συνέβη το 1319, με χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ανδριανού και από τότε κρατάει ισχυρή η μερισματική ιδιοκτησία της συγκεκριμένης Μητρόπολης στην Εθνική Τράπεζα.
Με ποιο τρόπο τα μοναστήρια αυγάτιζαν την ακίνητη περιουσία τους; Εντελώς χριστιανικά. Μόνον χριστιανικά. Καλούσε ο ηγούμενος τον αγρότη και του αποκάλυπτε την επίσκεψη του άγιου Φανούριου στον... ύπνο του καλόγερου. ''Ο άγιος εξέφρασε την επιθυμία να του δώσεις το χωράφι σου''. Τι να κάνει ο θρησκόληπτος φουκαράς; Πιστεύει και στον Θεό και στον άνθρωπο του Θεού, τον ηγούμενο. Παραχωρούσε, λοιπόν, το χωράφι στα κιτάπια της Μονής, σύμφωνα με το... όνειρο του ηγουμένου, που άλλοτε η Παναγία, άλλοτε ο όσιος Γιακούμπ έβαζαν στο μάτι ένα φιλέτο αγροτεμάχιο.
Τυχερός ο αγρότης που υπάκουε στην θεία Εντολή του αγίου Συμεών ή της αγίας Πελαγίας. Δεν το έδινε τζάμπα το χωράφι του. Τον έταζε στη χάρη του Συμεών ή της Πελαγίας ο ματσαράγκας ηγούμενος.
Διαβάστε ακόμα: