ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ... ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ
Είσαι σε διακοπές, όλο και κάποιο πανηγύρι εκεί γύρω θα σου κάνει ένα κλικ. Θα την κάνεις; Προσωπικά εννιά στις δέκα αγόρασα φάσκελο. Απίθανο να πέσεις στην περίπτωση, σε πανηγύρι γραφικό και παραδοσιακό, που κουβαλάει τα πατροπαράδοτα έθιμα των ημών προγόνων.
Της Παναγίας σήμερα, και όπως κάθε χρόνο η Ελλάδα βρίσκεται στους ρυθμούς των πανηγυριών στις αμέτρητες εκκλησίες και μοναστήρια, με την παρουσία χωριανών που λόγω των ημερών βρίσκονται στα πάτρια εδάφη. Με χρώμα θρησκευτικό, τουτέστιν χριστιανικό τα πανηγύρια του δεκαπενταύγουστου, όμως αν την ψάξεις, και χωρίς να είσαι λαογράφος, εύκολα παίρνεις πρέφα ότι η δουλειά είναι σκέτη μαϊμού συνέχεια δρώμενων ειδωλολατρικών προηγούμενων.
Δεν είναι αυτό που στη ψιλοσπάει. Ακόμα και στα ξακουστά πανηγύρια θαρρείς πως ο κόσμος δεν ξέρει τι είναι αυτό που γιορτάζει. Και γιατί διασκεδάζει, αφού δεν συμβαίνει κάτι το ξεχωριστό. Κάτι πηγαίο που σε κερδίζει. που προκαλεί την ευθυμία, που σε στέλνει στο χορό. Είναι ένα προκάτ γλέντι, σε μια μάζωξη που στις ημέρες μας έχει χάσει και την αναγκαιότητα της.
Κάποτε, στο πανηγύρι του χωριού λειτουργούσε το νυφοπάζαρο. Η ευκαιρία ήταν να κουσουμάρει η νια τον νιο, κι ο νιος την νια. Είπε όσα είπε η προξενήτρα, αλλά να κόψει φάτσα και το ένα πρόσωπο στο άλλο.
Διαβάστε ακόμα: