ΤΑ 300 ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΑ ΤΑΝΚ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ

Πόσους είχε ο Ξέρξης απέναντι στους 300 του Λεωνίδα, στη μάχη που περισσότερο από κάθε άλλη υμνήθηκε; Σύμφωνα με τα ''στοιχεία'' και τις υποθέσεις των ιστορικών αναλυτών ο Πέρσης κατέβηκε με 2,6 εκ. στρατό, με 4 εκ., με 800.000 μόνο φαντάρους. Εκεί θα κολλήσουμε, στον ακριβή αριθμό της Β' εισβολής στην Ελλάδα το 480; Η Α' ήταν δέκα χρόνια ενωρίτερα, το 490, στον Μαραθώνα.

Οι Έλληνες που αντιστάθηκαν στις Θερμοπύλες δεν ήταν μόνο ο βασιλιάς της Σπάρτης με τους 300 σχεδόν συνομήλικους του και πατέρες τουλάχιστον ενός γιου. Ήταν στη σούμα κοντά στους 4 με 5 χιλιάδες παλληκάρια, που ξέρανε από πόλεμο. Οι δε 300 είχαν ο καθένας από τρεις είλωτες, άρα 900 ''βοηθητικούς'' μέσα στην κόλαση της μάχης.

Μη μείνουμε στον πολεμιστή Σπαρτιάτη, που μόνος του ήταν κανονικό τανκ εποχής. Ξεχωριστό κεφάλαιο η φάλαγγα η σπαρτιατική, ανεπανάληπτο ''μνημείο πολεμικής τέχνης'' που λειτουργούσε λες ήταν ψηφιακή μηχανή με λογική ''σταυρόλεξου'' και στηριζόταν στον διπλανό συναγωνιστή, ο οποίος δρούσε, όχι για να προστατεύει τον εαυτό του, αλλά τον αριστερό συμπολεμιστή. Κι αν σκοτωνόταν κάποιος ή τραυματιζόταν και χρειαζόταν να οπισθοχωρήσει, η αντικατάσταση με άλλον γινόταν σύμφωνα με το προκαθορισμένο σχέδιο της οργάνωσης της φάλαγγας, που βέβαια την εξέλιξε ακόμα ο Μέγας πολέμαρχος Φίλιππος της Μακεδονίας, πατέρας του Αλέκου.

Η κουβέντα είναι για το έργο στις Πύλες, που συνέβη σα σήμερα 20 Αυγούστου. Μη σταθούμε, λοιπόν, στη διαφορά του ρόστερ, έτσι κι αλλοιώς ήταν μεγάλη σε ανθρώπινο δυναμικό. Γι' αυτό η μάχη στα Στενά των Θερμοπυλών πέρασε στην αιωνιότητα και το σύμπαν υποκλίνεται στον ηρωϊσμό και το μεγαλείο της μιας πλευράς, σε πείσμα του τελικού αποτελέσματος. Νίκησε ο Ξέρξης.

Οι Αθηναίοι δεν έστειλαν ούτε έναν πολεμιστή. Και η Σπάρτη δεν ήθελε να μπερδευτεί. Τελικά, λέω εγώ, για να ξεφορτωθούν τον Λεωνίδα, οι έφοροι της Σπάρτης, η απόλυτη εξουσία την πόλης, όχι το δίδυμο των βασιλέων της, έκαναν τη χάρη στον έναν απ' αυτούς να του επιτρέψουν να πάει να σκοτωθεί στις Θερμοπύλες.

Ο Ξέρξης ζητάει να παραδοθούν οι Έλληνες, ο Λεωνίδας απαντάει στον Πέρση απεσταλμένο ''Μολών λαβέ''. Οι Φωκείς έχουν φτιάξει οχυρωματικά έργα. Ο εχθρός το σκέπτεται, είναι ζόρι η στενότητα του χώρου, δεν επιτρέπει την ανάπτυξη του, την αποτελεσματικότητα των τοξοτών και την αξιοποίηση του συντριπτικά μεγαλύτερου στρατού.

Τη λύση δίνει χωριάτης της Τραχινίας με το όνομα Εφιάλτης, ο οποίος γνωρίζει τα κατατόπια και συστήνει στους Πέρσες ορεινό μονοπάτι από το όρος Καλλίδρομο που καταλήγει στα μετατόπισθεν των Ελλήνων. Οι ''αθάνατοι'', το πιο εκλεκτό σώμα της αυτοκρατορίας ζώνει τους χίλιους Φωκείς που με εντολή του Λεωνίδα φύλαγαν την Ανοπαία ατραπό, το δρόμο που ο Εφιάλτης, συνώνυμο πλέον του προδότη, είχε υποδείξει στον εχθρό. Οι Φωκείς τα 'χασαν και επιτόπου την κοπάνησαν χωρίς να τραβήξουν ούτε μια σπαθιά από το θηκάρι.

Ο Λεωνίδας ''Πάρτε δρόμο όλοι!... '' λέει στους άλλους Έλληνες, διότι είναι τόσο σίγουρο όσο βγαίνει ο ήλιος πως δεν θα γλυτώσει ούτε ακρίδα. Παρέμειναν οι 300 και οι 700 Θεσπιείς για να μην πάρει όλη τη δόξα η Σπάρτη. Οι αθάνατοι του Ξέρξη τελείωσαν τη δουλειά.

Σκοτώθηκε και ο μάντης Μεγιστίας, όχι Σπαρτιάτης, που πήγε να πολεμήσει με τον γιο του. Προέβλεψε το κακό τέλος, έδιωξε τον γιο του, και ο ίδιος παρέμεινε. Τον επόμενο μήνα, Σεπτέμβριο του 480, ο Ξέρξης έπαθε το ταράκουλο στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Στο νησί αυτό έσπασε οριστικά το ασιατικό όνειρο να προωθηθούν προς τη Δύση. Τελικά, η ασιατοποίηση και η αραβοποίηση της Ευρώπης θα ξεκινήσει ουσιαστικά μετά από 14,5 αιώνες περίπου, κι όχι με πολεμικά επεισόδια, σαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της οθωμανικής αυτοκρατορίας και αργότερα του Ισλάμ.

Διαβάστε ακόμα:

ΡΕΣΙΤΑΛ ΤΑΚΤΙΚΗΣ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΣΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ