ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ... ΣΕΦΤΕΜΒΡΙΟ
''Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα''. Μια ακόμα κουβέντα του σοφού λαού που δεν ισχύει. Εγώ προσωπικά το καλοκαίρι το χαίρομαι περισσότερο και καλύτερα τον... Σεπτέμβριο. Γιατί να βιάζομαι, και να θεωρήσω ότι τελείωσε η εποχή του θέρους όταν έχουν καταργηθεί καλοκαίρια και χειμώνες;
Στα χαρτιά υπάρχει μόνο το τέλος του καλοκαιριού, και το ξεκίνημα του φθινοπώρου από την πρώτη κιόλας μέρα του Σεπτεμβρίου. Του μήνα που από πιτσιρικάδες τον είχαμε ταυτίσει με την έναρξη της σχολικής περιόδου, και χώναμε στο ντουλάπι το μαγιώ. Τέρμα τα θαλασσινά μπάνια, η χαρά της κατασκήνωσης και επιστροφή στα θρανία. Ήρθε Σεπτέμβρης και λέμε ΄΄καλό χειμώνα''.
Με τα χρόνια και τους καιρούς, με το σιδέρωμα που έφαγε η κοινωνική και η οικογενειακή ζωή, και για να ζήσει το κράτος, ο Σεπτέμβριος εξελίχθηκε σε Σεφτέμβριο. Κάθε χρόνο το ''οικονομικό'' έτος και για την εφορία, και για τις επιχειρήσεις και τον καθένα, αρχίζει αυτόν τον μήνα. Αρχίζουμε να πληρώνουμε. Υπολογίζουμε τις υποχρεώσεις, αρχής γενομένης με το τέλος των διακοπών. Μια άλλη χρονιά ξεκινάει τον Σεπτέμβριο.
Το τριαντάρη, τον με τις 30 μέρες πρώτο μήνα του φθινοπώρου. Της εποχής που φθίνουν, λιγοστεύουν, τελειώνουν τα όπωρα, τα φρούτα. Η φύση όρισε την ονοματοδοσία, κι όχι μόνο, των τεσσάρων εποχών. Θέρος, καιρός για να θερίσουμε, το είπαν και καλοκαίρι, διότι ο καιρός είναι καλός. Άνοιξη, διότι ανοίγει ο καιρός, η πλάση όλη. Χειμώνας, διότι η λέξη στην ελληνική γλώσσα σημαίνει κρύο, παγωνιά.
Οι Άγγλοι το λένε autumn το φθινόπωρο. Μια λέξη που δεν λέει τίποτα. Δεν προέρχεται από άλλη λέξη, με την οποία να υπονοείται κάτι.
Σεπτέμβριος, τον λένε και τρυγητή, επειδή τρυγάνε τα σταφύλια. Τα μαζεύουν από τα αμπέλια. Ο μήνας που τα δέντρα χάνουν τα φύλλα τους. Δεν τα χρειάζονται πλέον.
Διαβάστε ακόμα: