ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΣΤΗ ΞΑΔΕΛΦΗ, ΟΧΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...

Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά
Με τα χεράκια της
Κι εγέμισ’ από άνθη η πλάτη
Η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.
Κι εγέμισ’ από άνθη…

Ξεκινάμε την ημέρα με ποίηση. Ελληνική ποίηση, στίχοι που μελοποιήθηκαν από έναν ράφτη, στο όνομα Γιώργος Κωστής από το Άργος, και έγιναν τραγούδι πασίγνωστο σ' όλη τη χώρα. Ήταν το μεγάλο σουξέ στην επιστράτευση του 1885 από τα φαντάρια, αλλά και χιλιοτραγουδιόταν σε κάθε παρέα για χρόνια πολλά.

Γεώργιος Δροσίνης. Ένας από τους ποιητές της ρωμιοσύνης. Γεννήθηκε Δεκέμβριο του 1859 από τρανό σόι, σε αρχοντικό της Πλάκας, κάτω από την Ακρόπολη. Σπούδασε στην Γερμανία και κάποια μέρα, ο ωραίος γκόμενος της εποχής Δροσίνης Γεώργιος επισκέφθηκε θείο του στα Πατήσια. Το πρωί ανοίγει το παράθυρο και αντικρύζει στην αυλή την 16χρονη ξαδέλφη του Δροσίνα, μαθήτρια του Αρσάκειου. Η παρθένα κάποια στιγμή κουνάει μια αμυγδαλιά και τα άνθη του δένδρου σκέπασαν το ανέγκικτο από αρσενικό χέρι κορμί της. Η σκηνή γέννησε τους στίχους

Αχ, σαν την είδα χιονισμένη την τρελή
Γλυκά τη φίλησα
Της τίναξα όλα τ’ άνθη από την κεφαλή
Κι έτσι της μίλησα
Της τίναξα όλα τ’ άνθη…

Η αρσακειάδα παντρεύτηκε δικηγόρο, έκανε έξι παιδιά και πέθανε 101 χρονών με ''κάτασπρα μαλλιά'', όπως ο ποιητής την περιγράφει στα 16 της με τα άνθη αμυγδαλιάς στο κεφάλι, στην τέταρτη και τελευταία στροφή του ποιήματος ''Η Ανθισμένη Αμυγδαλιά''. Ο ακαδημαϊκός Δροσίνης, ποιητής με ιστορική και ποιοτική παρουσία στην πατρίδα μας, πέθανε το 1951, σα σήμερα 3 Ιανουαρίου.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ, ΠΟΛΛΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ...