ΚΑΘΕ ΛΑΟΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ''ΠΟΛΕΜΙΚΗ'' ΚΡΑΥΓΗ ΟΤΑΝ... ''ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ''
Μπαίνει μέσα ο άντρας κι αρχίζει το «πήγαινε-έλα». Το σπρώξιμο και το ξεσπρώξιμο. Όπως όλοι οι άνδρες στην γη. Όπως όλοι οι άνδρες πριν εκατό και χίλιους αιώνες. Από τότε που υπάρχει άνθρωπος μ’ αυτόν τον τρόπο συνουσιάζεται ο άνδρας με την γυναίκα. Και κάποια στιγμή, μετά από δύο λεπτά, πέντε, εξήμισυ, ίσως και ένδεκα λεπτά, τέλος πάντων όσο κρατήσει το κομπρεσάρισμα του πέους στον γυναικείο κόλπο, πλησιάζει το τέλος ...
- «Μαdonnα!» μουρμουρίζει, ίσως και να κραυγάζει ο Ιταλός όταν «τελειώνει». Γιατί, αλήθεια, βάζει στο στόμα του την Παναγία;
- Ο Γάλλος τη στιγμή της κορύφωσης της ηδονής του, αυθόρμητα κι αυτός, λέει «Mon dieu!», Θεέ μου!
Καλό είναι να μας πουν ειδικοί, κοινωνιολόγοι, ιστορικοί, κ.α. επιστήμονες γιατί άνδρες δύο κοντινών λαών, μεσογειακών, στην πιο θεϊκή στιγμή της σεξουαλικής απόλαυσης, οι μεν αναφέρονται στην μητέρα του Χριστού, οι δε στον ίδιον τον Θεό.
- ''Ω, Θεέ μου!... '' είναι το πλέον σύνηθες επιφώνημα και του Αμερικάνου όταν ''τελειώνει''.
- Ο Ισπανός, πιο κοντά στην κουλτούρα του Έλληνα, λέει ''Μάνα μου...''.
- Ο γιαπωνέζος πριν το φινάλε περιχαρής λέει ''Κοντεύω''.
- Ο Πολωνός ''Ωραία..., ωραία...''.
- Ο Ινδός ''Ναι..., ναι...''.
- Ο Ρουμάνος λέει «A termina!», Είμαι έτοιμος! Είμαι έτοιμος να τελειώσω, δηλαδή. Τα κατάφερα να φθάσω μέχρι εδώ, πολύ ωραία τα πήγα, και πλέον είμαι έτοιμος να τερματίσω και σ’ αυτή την κούρσα.
- Σε κλίμα γηπεδικό ο Ρώσος αισθάνεται σκόρερ, λέει ''Πέτυχα γκολ!...''.
- Ο Ούγγρος, άλλη ράτσα, πριν πυροβολήσει με το υγρό πυρ, πριν...τελειώσει, δεν λέει «Τελειώνω», αλλά «Φεύγω». Στα ουγγαρέζικα ''Elmentem''.
Ο Έλληνας τι βγαίνει από το στόμα του λίγο πριν ολοκληρώσει, πριν αδειάσει το πιστολάκι του νερού; Σύμφωνα με τη σχετική έρευνα ο πατριώτης λέει «Τελειώνω». Γιατί το λες, ρε, μεγάλε; Το ''Τελειώνω!'' είναι η πιο συνηθισμένη λέξη που βγάζει και ο Γερμανός.
Μήπως βιάζεται ο Έλληνας και γι’ αυτό... πανηγυρίζει με το θριαμβευτικό «Τελειώνω». Ποιο να 'ναι το βαθύτερο νόημα του ελληνικού «Τελειώνω». Κανονικά, αυτή είναι μια δουλειά που ο καθένας... δεν θέλει να τελειώσει, να αργήσει όσο γίνεται περισσότερο. Το «Τελειώνω» ο Έλληνας εκείνη τη στιγμή το λέει περήφανα, όχι με λύπη, όχι τι κρίμα που... τελειώνω.
Διαφορετικός κάθε λαός. Διαφορετικές καταβολές. Γιατί «Φεύγω» ο Ούγγρος, δηλαδή αφήνω τη γη, απογειώνομαι, ταξιδεύω σ’ άλλη διάσταση τη στιγμή της συνουσίας. Οι μεσόγειοι πιάνουν στο στόμα τους τον Θεό, την Παναγία, τον άγιο Φανούριο, την Οσία Πουλχερία, ο Έλληνας λέει φινίτο ντε λα μούζικα.
Διαβάστε ακόμα: