ΤΟΝ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ Η ΚΑΤΩ ΒΟΛΤΑ, ΔΕΝ ΤΡΑΒΟΥΣΕ ΑΛΛΟ...

Καλός άνθρωπος είναι εκείνος που πεθαίνει στον ύπνο του. Έτσι λένε οι παλιοί. Που το πήραν από τους πολύ πιο παλιούς ανθρώπους. Το αναφέρω με την ευκαιρία του θανάτου του συμπαθέστατου Σκωτσέζου ηθοποιού Σων Κόνερυ. Πέθανε και δεν κατάλαβε θάνατο. Σα να μην πέθανε.

Έτσι είναι. Στον ύπνο ό,τι συμβαίνει δεν μετράει. Ονειρεύεται κάποιος ότι τον κυνηγάνε να τον σκοτώσουν ή ότι κέρδισε στο στοίχημα χοντρό πακέτο. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν ισχύει αν δεν συμβαίνει στο ξύπνιο καθενός.

Πολλοί, πάρα πολλοί ηθοποιοί που τον γνώρισαν αποχαιρέτησαν τον Σων Κόνερυ. Αυτό έχει σημασία. Ο καλός λόγος από εκείνον που τον έζησε από κοντά, όχι από τον άγνωστο. Ο θαυμαστής φτιάχνει μια ιδέα για τον διάσημο από τις ταινίες του. Δύσκολος κι όχι συνηθισμένος ο έπαινος για το σωστό άνθρωπο από τον συνάδελφο.

Προσωπικά, μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι ο εμβληματικός Σων Κόνερυ στις ταινίες του  Τζαίημς Μποντ αρνήθηκε να συνεχίσει στο ρόλο του Βρετανού πράκτορα. Η μαγκιά. Εγκατέλειψε τη σιγουράτζα της καριέρας του και αφέθηκε στο ρίσκο. Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν ήταν η πρώτη κλάση ηθοποιού. Ένας Άντονυ Χόπκινς, Ντανιέλ Νταίη Λιούις, Μάικλ Καίην.

Μετά τον Τζαίημς Μποντ ο Κόνερυ έκανε μεγάλη καριέρα, μάλιστα σε ρόλους διαφορετικών απαιτήσεων. Μου άρεσε ιδιαίτερα στο μοναστηριακό θρίλερ ''Το Όνομα του Ρόδου''. Στη φώτο με την δεύτερη σύζυγο του, Γαλλίδα ζωγράφο, στα 89 του, ένα χρόνο πριν κοιμηθεί. Η υγεία του είχε ήδη κλονιστεί και δεν υπήρχε επιστροφή. Το αλτσχάιμερ του είχε προκαλέσει άνοια.

Διαβαστε ακομα:

ΟΤΑΝ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ ΕΝΑ ΣΤΟΛΙΔΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ...