ΡΕ, Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Είναι οι μέρες που ξαναζεσταίνεται η σκέψη και η σχέση με το θείο, με το άγνωστο. Τον άνθρωπο τον έφτιαξε ο Θεός. Έλα! Αυτό το ξέρουμε από πιτσιρικάδες. Το γράφουν και τα άγια τεφτέρια. Όχι μόνο τον άνθρωπο, όλα τα πλάσματα που αναπνέουν, σκουλήκια, περδίκια, γίδια, ποντίκια, τα πάντα όλα του Πλάστη είναι δημιουργήματα.

Ο πλάστης τα έπλασε όλα, αλλά στην πορεία, ποιος διαφωνεί σ' αυτό. ανέλαβε το πλάσιμο ο άνθρωπος. Όπου φτάνει το μάτι, τα πάντα όλα είναι φτιασίματα του ανθρώπου. Δρόμοι, αυτοκίνητα, κτήρια, εργοστάσια, αεροπλάνα, παπόρια, ό,τι αγοράζεις στο σουπερμάρκετ, και φάρμακα, και ρούχα, σ' όλα έχει βάλει χέρι ο άνθρωπος. Έτσι είναι. Ο θεός έφτιαξε τις θάλασσες, τα ποτάμια και τις λίμνες, δεν έγιναν μόνα τους ούτε τα βουνά και οι ζούγκλες, τα δάση και οι έρημοι. Και ανέλαβε μετά ο άνθρωπος να αλλάξει τα πάντα γύρω του. Ό,τι βλέπεις.

Τον Θεό, όμως, δεν τον φαντάστηκε ο άνθρωπος. Δεν τον επινόησε. Δεν τον κατασκεύασε. Και πώς θα μπορούσε να το διαπράξει αυτό. Ούτε ίσος με τον Δημιουργό του είναι, ούτε όμοιος του.

Μιλάμε για τον αληθινό Θεό, τον μοναδικό. Όχι τους άλλους που τους είχε ζωγραφίσει με το φοβικό του μυαλό ο άνθρωπος. Αν είναι δυνατόν. Για αιώνες να προσκυνά παραμυθένιους Θεούς. Είναι η ανάγκη, όμως. Χρειάζεται Θεούς ο άνθρωπος, και ο φουκαράς φτάνει μέχρι να βλέπει με δέος και τους ψεύτικους σαν αληθινούς.