ΣΦΑΞΑΝΕ ΤΑ ΜΩΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΥΠΕΡ... ΠΙΣΤΕΩΣ
23/12/2020
•
Τελικά, η γέννηση του Σωτήρα του κόσμου, του Ιησού ο οποίος που τελικά δεν έσωσε τον αιώνιο άνθρωπο, προκάλεσε με το φτούκα προ ένα στυγερό μαζικό έγκλημα. Δεν λέμε τίποτα περισσότερο απ' αυτά που αναφέρονται στα κιτάπια της θρησκείας. Η γνωστή ιστορία του βασιλιά Ηρώδη. Έδωσε εντολή ο μέγας έτσι να χαλάσουν όλα τα βρέφη, όλα τα παιδιά μέχρι δυο ετών, στην πόλη και τα περίχωρα. Για να 'ναι σίγουρο το κάθαρμα ότι δεν θα γλυτώσει ο Χριστούλης. Μήπως, όμως, έχει τη σημασία του αυτό το συμβολικό και συνάμα ανατριχιαστικό γεγονός; Ψάξε βρες και εξήγησε την όποια σκοπιμότητα στο ''Θεϊκό Σχέδιο''.
Βέβαια. Ποιος Ηρώδης. Κάθε μεγάλο και σπουδαίο στους αιώνες των αιώνων διατηρητέο σε σενάριο, όπως η βρεφοκτονία, είναι φτιαγμένο και ευλογημένο από τον Θεό. Αθώα πλάσματα, λοιπόν, μωρά εντελώς απροστάτευτα, δολοφονούνται με τον πιο άγριο τρόπο, επειδή ο Θεός αποφάσισε με καθυστέρηση εκατομμυρίων χρόνων να στείλει τον Υιό του.
Έτσι είναι. Αργοπόρησε, βέβαια, ο μεγαλοδύναμος αν ληφθεί υπ' όψιν ότι το δίποδο περπατάει στον πλανήτη 4,5 με 5 δισεκατομμύρια χρόνια. Γιατί να εμφανιστεί ο Σωτήρας πριν δυο χιλιάδες χρόνια κι όχι πριν δυο εκατομμύρια χρόνια; Έστω 102 χιλιάδες χρόνια πριν. Δεν κατάλαβα, απαγορεύονται τα ερωτήματα; Γιατί ο παππούς άργησε τόσο πολύ να στείλει σωτήρα. Και γιατί ο σωτήρας που έστειλε ο πατέρας του σταυρώθηκε, θυσιάστηκε όπως λένε, και η θυσία του δεν έπιασε τόπο.
Το άλλο. Ο Χριστός έχασε από τον άλλον προφήτη, τον Μωάμεθ, και να σκεφθεί κανείς ότι αυτός έσκασε μύτη εξακόσα χρόνια μετά τον Τζήσας. Σήμερα στον πλανήτη, μετρημένα κουκιά, οι μουσουλμάνοι είναι περισσότεροι από τους χριστιανούς. Ακόμα κι αν βάλεις στη σούμα όλων των λογιών χριστιανούς.
Μη ξεφεύγουμε από το θέμα μας. Αν, λοιπόν, δεν ερχόταν στον κόσμο από την κοιλιά της παρθένας Μαρίας ο Ιησούς, τότε τα παιδάκια της Ιουδαίας θα ζούσαν μια χαρά. Δεν θα τα έπνιγε στην κούνια ο Ηρώδης.
Της πολύ πλάκας ήταν αυτός ο φοβερός και τρομερός εξουσιαστής, ο Ηρώδης. Δεν έστειλε το χαϊβάνι τους πράκτορες του να παρακολουθούν τους Τρεις Μάγους. Τι πιο εύκολο να ανακάλυπτε που βρισκόταν η φάτνη, εκεί που γεννήθηκε ο Χριστός. Δεν θα χρειαζότανε να χύσει βρεφικό αίμα, για να σιγουρευτεί ότι ένα από τα σκοτωμένα νεογέννητα είναι ο Γεσούα.
Πέρα απ’ αυτό. Η Μαρία και ο Γιόζεφ, ο οποίος παρίστανε τον σύζυγό της μετέπειτα Παναγίας, γνώριζαν ότι ο Ιησούς ήταν εντολή του Ύψιστου, κι ερχόταν στη ζωή με τη δύναμη του αγίου πνεύματος. Γιατί, λοιπόν, φοβήθηκαν έναν γήϊνο λεχρίτη βασιλιά, ότι αυτός είναι δυνατόν να σταθεί άξιος να βλάψει τον ουράνιο εκλεκτό;
Το άλλο το... εκπληκτικό. Η Εκκλησία θεωρεί τα μωρά που σφάχτηκαν τους πρώτους... μάρτυρες της πίστης. Σωστό. Τα παιδάκια πιστεύανε σε μια θεότητα πριν αυτή γεννηθεί ακόμα. Έχασαν τη ζωή τους υπέρ... πίστεως.
Δυο χιλιάδες χρόνια ψάχνομαι και απάντηση δεν βρίσκω. Ποιος είναι ο λόγος, ποιο είναι το νόημα του έργου να έχει το ρόλο του κακού στο παραμυθάκι αυτός ο Ηρώδης. Τουλάχιστον να σκότωνε τους μιζαδόρους της κυβέρνησης του, τους διαπλεκόμενους υπουργούς, τίποτα παιδεραστές, τοκογλύφους, όχι ό,τι πιο αθώο στην πλάση, τα μωρά με το γάλα στο στόμα από το στήθος της μάνας τους.
Στην εικόνα, ο πίνακας Η Σφαγή των Αθώων Νηπίων του Ολλανδού ζωγράφου μπαροκ Πήτερ Πάουλ Ρούμπενς (1577-1640).
Διαβαστε ακομα: