ΠΑΡΙΟΣ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΙΟΣ ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ
Τελικά, ο πρώτος που χρησιμοποίησε ως επώνυμο τον χαρακτηρισμό «Πάριος» δεν είναι ο τραγουδιστής του έρωτα Γιάννης Βαρθακούρης που γεννήθηκε το 1946, αλλά ο λυρικός ποιητής Αρχίλοχος, ο γεννηθείς το .... 680 π.Χ. Πάριος. Η μεγαλύτερη, όμως, ομοιότητα μεταξύ των δύο είναι ότι ο Αρχίλοχος έκανε περίπου την ίδια δουλειά με τον Γιάννη (φώτο). Έγραφε και μελοποιούσε στίχους για να τους τραγουδά με τη λύρα του. Εξ ου και ο όρος λυρικός.
Υπάρχει και άλλη τρανταχτή ομοιότητα μεταξύ των δύο… Πάριων. Το ότι ο έρωτας έχει εξέχουσα σημασία στη θεματική και των δύο, αν και με μικρές διαφορές. Ο Αρχίλοχος παρουσιάζει τον έρωτα σαν ασθένεια που ταράζει τον άνθρωπο συθέμελα, κλέβει το μυαλό του και τον τυφλώνει. Ο ποιητής τον χαρακτηρίζει λυσιμελή, δηλαδή λέει πως λύνει τις έγνοιες του μυαλού όπως χαρακτηρίζεται στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια ο Ύπνος που λύει, χαλαρώνει τα μέλη του σώματος και το μυαλό. Αλλά και ο σύγχρονος Πάριος δεν πάει πίσω στην περιγραφή του για τις παρενέργειες του έρωτα.
«Μου 'χεις κάνει τη ζωή μου κόλαση,
θα σου φύγω και θα φταις για όλα εσύ.
Η άποψη του Αρχίλοχου για τον έρωτα φαίνεται να επηρεάστηκε από την ατυχή έκβαση του ειδυλλίου του με την Νεοβούλη, της οποίας ο πατέρας της Λυκάμβης είχε υποσχεθεί ότι θα του την έδινε για γυναίκα, αλλά αθέτησε το λόγο του, εξοργίζοντας τον ποιητή. Ο Αρχίλοχος έγραψε οργισμένους στίχους εναντίον πατέρα και κόρης, κι αυτό τους οδήγησε στο θάνατο, σύμφωνα με μία διήγηση.
Ο έρωτάς για τη Νεοβούλη εκφράζεται στο ποιητικό του έργο του Αρχίλοχου, άλλοτε με τρυφερές ειδυλλιακές εικόνες, όπου περιγράφεται η κόμη της κόρης, τα παιχνίδια της με κλαδιά μυρτιάς και τριαντάφυλλα, το άγγιγμα του χεριού της από τον ποιητή, άλλοτε πάλι με περισσότερο τολμηρές περιγραφές. Η σύγχρονη εκδοχή θα μπορούσε να ήταν το τραγούδι του Γιάννη:
« Με μια μονάχα σου ματιά
γέμισε η νύχτα γιασεμιά
και πήρε χρώμα το σκοτάδι
μ’ ένα σου χάδι
Κι άναψε μέσα μου βαθιά
ο πόθος μου σαν τη φωτιά
κι έσταζε πάνω μου η αγάπη
μ’ ένα σου χάδι