ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ... ΙΔΙΟΙ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Πρώτη Μαρτίου σήμερα και αντί να ευχηθώ καλό μήνα να σημειώσω ότι η τρίτη πρωτομηνιά του έτους είναι αφιερωμένη, λέει, στις ''Μηδενικές Διακρίσεις''. Δηλαδή; Να καταργηθούν οι νόμοι που προβλέπουν διακρίσεις ανάμεσα στους πολίτες, διότι όλοι είμαστε ίσοι. Και οι κυβερνήσεις σε κάθε κράτος να φτιάχνουν νόμους με του οποίους να εξασφαλίζονται οι Μηδενικές Διακρίσεις.

Για να μη μιλάνε αφηρημένα, να βάλουμε στο παιχνίδι έναν χάλια του ΟΗΕ, υπεύθυνο για το AIDS, ο οποίος λέει ότι οι κοινωνίες οφείλουν να αντιμετωπίζουν τους ασθενείς πολιτισμένα και με… μηδενικές διακρίσεις. Φασιστικά πράγματα, δηλαδή. Να βάζουν στη μαύρη λίστα, να χαρακτηρίζουν φασίστα, ομοφοβικό, ρατσιστή κι άλλα τέτοια παλαβά, όποιον φοβάται ή στο φινάλε αηδιάζει με τη σκέψη μόνο να έρθει σε επαφή, σε όποια επικοινωνία, με άτομο που έχει προσβληθεί με AIDS.

Οι Διακρίσεις είναι ανθρώπινο πράμα. Καλώς, κακώς. Ευτυχώς, δυστυχώς. Δεν ξεριζώνονται με νόμους. Δεν γουστάρει ο άλλος να πει ούτε καλημέρα σε νάνο, σε αράπη, σε ομοφυλόφιλο, σε πόρνη, σε καμπούρη, σε πρεζάκια, σε χοντρό, σε κοκκαλιάρη, σε βλογιοκομμένο, σε μουσουλμάνο, σε κάποιον με την όποια ιδιαιτερότητα, που δεν είναι ιδιαιτερότητα αλλά για εκείνον είναι.

Τι ανοησίες είναι αυτά τα περί Μηδενικών Διακρίσεων; Ότι ο εκατομμυριούχος είναι ίσος και όμοιος με τον λυγούρη. Η μις όμορφη με την κακάσχημη. Ο πρωταθλητής στους δρόμους ταχύτητας με τον κουτσό. Η καθηγήτρια του πανεπιστημίου με το κούτσουρο που χρειάστηκε 17 χρόνια για να τελειώσει το γυμνάσιο. Ο γιατρός με τον άρρωστο. Ο κάνων ελεημοσύνη με τον ζητιάνο στα σκαλιά της εκκλησίας.

Πολιτισμός δεν είναι να καταργηθούν οι όποιες διακρίσεις, αλλά ο άνθρωπος να αποδεχθεί να ζει με διακρίσεις. Τελειώσαμε την κουβέντα.

Διαβαστε ακομα:

ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΚΡΑΤΗ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ… ΑΣΩΤΟΥ