Η ΜΑΣΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙΣ

Παραθέτω ένα απόσπασμα από κείμενο του κυρίου Κώστα Γεωργουσόπουλου, για τη μάσκα, για το προσωπείο. Μελαγχολικό, να μην υπάρχουν άλλοι Γεωργουσόπουλοι. Άτομα που κουβαλάνε την παράδοση και απ' αυτήν αντλούν ό,τι έχει ανάγκη ο άνθρωπος στο Σήμερα. Λείπουν γραπτά πλούσια σε περιεχόμενο, να τα πλησιάζει ευλαβικά όποιος αναγνωρίζει τη διαχρονικότητά τους. Αναφέρει, λοιπόν, ο κύριος Γεωργουσόπουλος τις εντυπώσεις του όταν είχε προσκαλέσει πριν χρόνια κάποιον Τάπα Σουντάνα από το Μπαλί να κάνει σεμινάρια για τη χρήση του προσωπείου στο τελετουργικό θέατρο και στον Ιερό Χορό της Ινδονησίας.

«Ο Σουντάνα μυούσε τους σπουδαστές σε μια μυστική ταύτιση με το προσωπείο. Για ώρες πολλές κάθε μετέχων έβαζε το επιθυμητό προσωπείο απέναντί του, προσηλωνόταν σ' αυτό, προσπαθούσε να αφομοιώσει το σχήμα του, το χαρακτήρα του στο ύφος και στο ήθος του. Σχεδόν προσευχόταν και το εκλιπαρούσε να «καταδεχθεί» να τον αποδεχθεί, να συγκατατεθεί να «μπει» μέσα του. Κι όταν ένοιωθε ο σπουδαστής πως το προσωπείο "ένευε" πως είναι πρόθυμο να γίνει φορέας των ταυτιστικών του επιθυμιών, τότε ο σπουδαστής το προσάρμοζε στο πρόσωπό του και μιλώντας εκ βαθέων διαπίστωνε με θαυμασμό πως το προσωπείο «ζωντάνευε» και γινόταν το όχημα των απωθημένων επιθυμιών του φέροντος. Ήταν μια βαθιά παραδοσιακή ψυχοτεχνική στρατηγική της μιμητικής διαδικασίας».

Διαβαστε ακομα:

ΤΑ ΤΑΠΕΡ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΙΚ-ΝΙΚ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ