ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ...
27/03/2021
•
Το αγριολούλουδο της φωτογραφίας έκανε αγώνα για να φυτρώσει. Με τις όποιες δύναμεις του χαρίστηκαν από τη φύση πάλαιψε κόντρα σε αγέρες, την παγωνιά και τις βροχές και δεν λύγισε... Το λένε αγριολούλουδο, διότι γεννιέται στην άγρια φύση, στο βουνό, σε βράχο αφιλόξενο και απρόσιτο, όμως είναι ευαίσθητο, τρυφερό, χωρίς αγκάθια, και διατηρεί στο κορμάκι και στα πέταλα του τα χρώματα στο άνθος.
Ένας χάλιας, ένας για φτύσιμο, ένας τίποτας, ένας κακάσχημος αρκεί να απλώσει το πρόστυχο χέρι του και να ξεριζώσει την ομορφιά του αγριολούλουδου. Να σκοτώσει ένα γέννημα ζωντανό και χρωματιστό, χωρίς να βρει αντίσταση.
Φοβάμαι ότι το κείμενο τούτο δεν είναι πιασιάρικο, μήπως δεν διαβαστεί μέχρι την τελευταία του αράδα. Ανησυχώ ως πωλητής εμπορεύματος. Το γραπτό είναι το προϊόν μου. Κι εγώ δεν ενεργώ με τις επιταγές της πεζοδρομιακής αγοράς. Με την αγωνία να ψάχνω πελάτες τους οποίους δεν κάνω κέφι, τους οποίους οριστικά έχω κρίνει ότι δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν γραπτό μου. Δεν είμαι πολιτικός για να μην έχω πρόβλημα να με ψηφίζουν και άτομα του αντιπάλου κόμματος. Ούτε καταστηματάρχης ο οποίος δεν λέει ''΄Όχι'' σε κανέναν πελάτη. Και ότι ο πελάτης έχει πάντα δίκαιο.
Παρατράβηξε ο πρόλογος. Η βία είναι θεϊκή. Είναι της πλάκας όποιος πει Είμαι υπέρ της βίας, Είμαι εναντίον της βίας. Είναι σα να λες Είμαι εναντίον του Θεού, Είμαι υπέρ του Θεού. Εκεί θα το πάμε; Να κρίνουμε τον μεγαλοδύναμο.
Ύβρις να χαρακτηρίσεις βίαιο τον Θεό. Όχι, δεν είναι ύβρις. Τι είναι, τελικά; Όπως το βλέπεις. Όπως βολεύει το παπαδαριό. Και τον κοσμάκη. Θεός τιμωρός. Εκδικητικός. Υπέρ της αγάπης, αλλά τα παίρνει και στο κρανίο. Ξεχνάει τις τρυφερότητες και τις συγχώρεσες και δείχνει τη σκληράδα του.
Η Βία είναι το και γαμώ κυρίαρχο στοιχείο της ζωής. Αυτό που περισσότερο από κάθε άλλο ταυτίζεται με την έννοια Θεός. Βία είναι το λιοντάρι όταν ορμάει να ξεσκίσει την αντιλόπη. Βία είναι κι όταν άνθρωπός σφάζει το μοσχάρι που θα καταλήξει στο πιάτο μου. Ακόμα και το κόψιμο ενός αγριολούλουδου είναι γνήσια εκδήλωση ωμής βίας, έστω κι αν ο ένοχος της βιοπραγίας θα προσφέρει το κοτσάνι στην αγαπημένη του εκδηλώνοντας έτσι τα λεπτά του αισθήματα, τον ρομαντισμό του.
Ασύλληπτες χοντρομαλακίες βγαίνουν στον αέρα, και γαμώ τις διανοουμενίστικες κοινωνικοπολιτικές αναλύσεις του πωπού, από ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης, της πολιτικής και της δημοσιογραφίας, με αφορμή μια διαδήλωση. Μια επίθεση της αστυνομίας σε συγκέντρωση. Έναν τσαμπουκά κουκουλοφόρων ενάντια σε μπάτσους.
Διαβαστε ακομα: