ΤΟ ΟΥΖΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...

Απομακρύνω την σκέψη μου από το ερώτημα αυτό και επικεντρώνομαι στο σοβαρότερο θέμα που με απασχολεί τις τελευταίες ημέρες: Πόσο ούζο θα αντέξει το συκώτι μου το επόμενο 15νθήμερο; Υποτίθεται ότι είμαι σε μία ηλικία που πρέπει αυτά τα πράγματα να τα προσέχω, αλλά οι γιατροί δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ στη ζωή τους χύμα «Ματθαίου» καζανιστό.

Και μιας και μιλάμε για υπαρξιακά ζητήματα, ώρα που’ναι, αν δεν έχετε νιώσει στον ουρανίσκο την έκρηξη των αρωμάτων και της γεύσης από ένα τέτοιο απόσταγμα, δεν έχετε προσεγγίσει την απάντηση στο πανάρχαιο ερώτημα «τι ήρθα να κάνω σε τούτον τον κόσμο».

Το ούζο είναι μία πολύ σοβαρή ιστορία. Διότι, όπως είπε και ο φιλόσοφος: «Ούζο όταν πιείς, γίνεσαι ευθύς, βασιλιάς δικτάτορας, θεός και παντοκράτορας». Δεν είπε «τσίπουρο όταν πιείς», ή  «οίνο όταν πιείς». Είπε «ούζο όταν πιείς». Και είναι αλήθεια ότι οι Μυτιληνιοί δούλεψαν γενεές επί γενεών στην ψυχή αυτού του ποτού για να φτάσουν σε αυτήν την υπέροχη μέθεξη που φέρνει. Σαράντα γράδα έχει και αυτό, όπως τα περισσότερα «βαριά» ποτά, αλλά αυτήν την εν-θεού-ουσία που σε καταλαμβάνει με το πρώτο κιόλας κανονάκι, δεν την ζυγιάζω όμοια με κανένα αντίστοιχο του. Αφού σκέφτομαι ότι στα Ελευσίνια Μυστήρια ένα από τα συστατικά του κυκεώνα, ίσως και το βασικότερο, πρέπει να ήταν το ούζο.

Οι γριές στο νησί, πάντως, λένε ότι στο γάλα των μωρών τους βάζουν πάντα λίγο ούζο. Και δεν κάνουν πλάκα. Το εννοούν. Το νησί ολόκληρο είναι ποτισμένο σε αυτήν την μυρωδιά. Αυτός πρέπει να είναι και ο λόγος που μία ηδύτητα σε καταλαμβάνει μόλις το πλοίο πιάσει λιμάνι.

Έχει όμως ένα πολύ σοβαρό default σε σχέση με τα υπόλοιπα ποτά: Οι ντόπιοι λένε ότι το ούζο πίνεται μόνο στην Μυτιλήνη. Πουθενά αλλού στον κόσμο. «Όταν φορτώνεται σε πλοίο ή αεροπλάνο, χαλάει». Και έχουν δίκιο, που να πάρει και να σηκώσει. Εγώ, που είμαι ένας λάτρης του, στην Αθήνα δεν μπορώ να το μυρίσω. Τώρα θα μου πεις, που να το πιεις μέσα σε ένα τσιμεντένιο μπλόκι; Το πιο νεκρό υλικό στη φύση είναι το σκυρόδεμα, πανάθεμα το.  Κι εμείς πήραμε τη ζωή μας λάθος και την ξοδεύουμε μέσα σ’αυτό.   

Διαβαστε ακομα:

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΝΕΡΟ Η ΠΑΓΑΚΙ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ...