ΟΙ ΑΠΛΥΤΟΙ HIPPIES ΥΠΕΚΥΨΑΝ ΣΤΗΝ ΚΡΕΑΤΟΜΗΧΑΝΗ

Νοέμβριος του 1970, λοιπόν, έξω από το Παλλάς, πιτσιρικαρία, οργισμένη και ψιλομαστουρωμένη με τσικλόφουσκες, ακούει τον μέγιστο αράπη Richie Havens, μακαρίτη από το 2013 στα 72 του χρόνια, να τραγουδάει στο φιλμ, περισσότερο ντοκυμανταίρ το λες, το εκκλησιαστικό Freedom και τα κτίρια της πλατείας Συντάγματος να τρέμουν. Freedom και πάλι Freedom να επαναλαμβάνει τη λέξη ο εμβληματικός μουσικός, με φωνή ικανή να παρασύρει επτά γήπεδα μαζί, και οι μπάτσοι της δικτατορίας να μην παίρνουν χαμπάρι το έργο. Είναι οι πρώτες οδομαχίες των, μακρυμάλληδων κι όχι, νεολαίων με την αστυνομία στην Αθήνα της δικτατορίας.

Τελικά, τι ήταν το Γούντστοκ που μάλλον απρογραμμάτιστα στήθηκε σ' ένα απέραντο χωράφι, κάπου έξω από το κέντρο της Νέας Υόρκης, σα σήμερα στις ημέρες μας, συγκεκριμένα από 15 μέχρι 18 Αυγούστου, το 1969; Από τότε και μέχρι σήμερα, περισσότερο από μισό αιώνα, αποθεώνεται το Woodstock, ντύνεται και στολίζεται επετειακά, στο έτσι και στο αλλοιώς. Όλα μέσα, ροκ, ναρκωτικό, γυμνισμός, χιπισμός, ψυχεδέλεια, κινήματα ειρήνης, διαδηλώσεις εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ, υπέρ του ελεύθερου σεξ, αριστερισμός, διαλογισμός, γιόγκα, σύγκρουση με το κατεστημένο κλπ κλπ.

Ό,τι θέλει ο καθένας, ό,τι τον βολεύει πιστώνει στην έκρηξη, στην κορυφαία εκείνη μάζωξη της νεολαίας, στο πνεύμα της επαναστατικότητας, της ανατρεπτικότητας που πράγματι ή δήθεν επέφερε το τριήμερο συναυλιακό Woodstock, που μόνο μουσικό δρώμενο δεν έκατσε. Ο Πητ Τάουσεντ (1945), ο σπουδαίος Λονδρέζος κιθαρίστας των Who, που εμφανίστηκε με το πολύ αξιόλογο συγκροτήμα του στο Γούντστοκ, είπε:

Διαβαστε ακομα:

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ ΣΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ!