Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΜΟΙΑΖΕ ΜΕ ΠΟΤΑΜΙ ΚΟΚΚΙΝΟ

Φρίκη. Συμβαίνει τέτοιες μέρες κάθε χρόνο στα Νησιά Φερόε. Το βλέπεις στις φωτογραφίες και αντιλαμβάνεσαι τη μεγάλη αλήθεια. Ο αιώνιος άνθρωπος παραμένει ίδιος παρά τη διαδρομή από τον πρωτογονισμό στο λεγόμενο πολιτισμό. Ο αιώνιος άνθρωπος είναι ικανός να δράσει, να ξεπεράσει κάθε όριο που τον διαχωρίζει (;) από το ζώο, από το θηρίο.

Το λένε έθιμο. Ό,τι εξυπηρετεί τον άνθρωπο, το φαγητό και την τσέπη του, λουστράρεται με τη δικαιολογία πως πρόκειται για... έθιμο. Θρησκευτικό, λαογραφικό, πολιτιστικό. Στην πραγματικότητα κάθε τερατωδία συνεχίζει να κυκλοφορεί διότι την έχουν ανάγκη για μάσα. Συμφωνούν φιλόσοφοι και ιστορικοί: Τα πάντα όλα ξεκινούν και περνάνε από το στομάχι.

Το κυνήγι της φάλαινας και του δελφινιού. Όλοι οι κάτοικοι των νησιών Φερόε κατσαπλιάδες! Νόμιμοι, αρκεί να ξεσκίζουν τις φάλαινες και τα δελφίνια με εργαλεία δολοφονικά σύμφωνα με το νόμο. Και εγένετο η σφαγή. Και έρεε το αίμα στη θάλασσα που έμοιαζε ποτάμι κόκκινο.

Χωριάτες και γεωργοί το 90% των κατοίκων στα 18 νησιά Φερόε, έχουν ανάγκη από κρέας. Φτιαξανε, λοιπόν, το έθιμο, κρύβονται πίσω από το έθιμο και με σκάφη και βάρκες οδηγούς τα θύματα σε κόλπο μέσα, κι εκεί γίνονται οι μαζικές θανατώσεις των μεγάλων ψαριών.  

Ο ΜΙΚΗΣ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΓΝΩΣΤΟ, ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ