Ο ΠΟΥΤΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΡΩΤΟΣ, ΕΧΕΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ

Χτες είπαμε δυο λόγια για τον τούρκικο ψυχισμό εξ αφορμής του τσίρκου, που έστησε στη Θράκη ο Αλί Μπαμπατζάν, πάνω στην καμπούρα της Ντόρας και παντός συναρμοδίου. Ο οποίος τούρκικος ψυχισμός καθιστά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, τη γείτονα χώρα εντελώς ακατάλληλη για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία απεχθάνεται και με την οποία δεν έχει την παραμικρή συγγένεια σε επίπεδο λαού.

Εδώ έχουν βασικές διαφορές με τους κατά παράδοση “ευρωπαϊκούς λαούς”, ακόμα και τα συγγενή των Τούρκων ουραλοαλταϊκά φύλα που έχουν εγκατασταθή στην κυρίως ευρωπαϊκή ήπειρο εδώ και πολλούς αιώνες και έχουν ήδη συγχωνευθή με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Τέτοια φύλα είναι οι Ούγγροι, οι Φίνοι και σε κάποιο μικρότερο βαθμό οι Λεττονοί. ΠΟΙΟΙ “Ευρωπαίοι Τούρκοι”; Είμαστε στα καλά μας;

Σήμερα θα πούμε πολύ λίγα λόγια για το άλλο μέγα αγγούρι της Ευρώπης, τη Ρωσία. Που τώρα όλοι οι πολιτισμένοι Δυτικοί διαπιστώνουν με έκπληξη και απογοήτευση ότι δεν τα κάνει καλά στο εσωτερικό της, δεν έχει κατακτήσει τα μεγάλα δώρα της ελευθερίας και της δημοκρατίας! Λες και τα είχε ποτέ!

Ο ρωσικός λαός ουδέποτε γνώρισε δημοκρατία ή πραγματική ελευθερία. ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ, σε ολόκληρη την πορεία του από τις στέπες της Σκυθίας και τα βαλτικά έλη, που ξεκίνησε πριν 20 και πλέον αιώνες.

Δεν υπάρχει λαός εξ υποθέσεως πιο ακατάλληλος για απότομα δημοκρατικά πειράματα. Δεν έχει βιώσει, ούτε ΔΙΔΑΧΘΗ, την αξία αυτών των “αγαθών”. Όλη του η πολιτική φιλοσοφία περιστρέφεται γύρω από το ψωμί και την επιβίωση. Είναι λαός βιολογικά πανίσχυρος αλλά κατά βάση ειρηνικός και ολιγαρκής.

Τον απλοϊκό σχετικά τρόπο της ζωής του δεν θέλει να τον αλλάξη. Και δεν σε πειράζει αν δεν τον πειράξης. Και αν πιστέψη πως μετάνιωσες που τον πείραξες, μέχρι και που να μπορεί να έρθη πρώτος αυτός να σου δώση το χέρι του. Αν όμως τον στριμώξεις σε αδιέξοδα αποκρουστικά και αφόρητα για το κύτταρό του, γίνεται μια πελώρια μανιασμένη αρκούδα και τότε μαύρο φίδι και κολοβό που σε έφαγε! Και πάλι αν σταματήσης να σαλεύης, μέχρι που μπορεί ακόμα και να σε λυπηθή!

Ο Βλάντιμιρ Πούτιν καταλαβαίνει τους Ρώσους σε απίστευτο βαθμό. Και γι’ αυτό έγινε τσάρος και θα παραμείνη τσάρος. Και οι Δυτικοί μπορούν να στριγγλίζουν μέχρι να πάθουν αφωνία, μπορούν να χτυπιούνται και να χοροπηδάνε και να χτυπάνε τα πόδια τους κάτω και να κρατάνε την αναπνοή τους μέχρι να μπλαβιάσουν και να σκάσουν, σαν κακομαθημένα τσογλάνια! Δεν πρόκειται να πετύχουν τίποτα! Ο Πούτιν είναι άτρωτος. Εκτός φυσικά αν βρουν τρόπο να τον φάνε σωματικά.

Ο Πούτιν δεν έχει αντιπάλους μέσα στη Ρωσία. Ό,τι χαρτιά επιχειρούν να παίξουν οι άλλοι τα έχει κι αυτός. Και καλύτερα. Βγαίνει π.χ. ο Ζηρινόφσκη από θέση δεξιού εξτρέμ και λέει διάφορες σκληροπυρηνικές υπερβολές, απευθυνόμενος στο “ρωσικό εθνικισμό”. Εφτά αμελέτητα θα πάρη!

Ρωσικός εθνικισμός ΥΠΑΡΧΕΙ αλλά ο μικρόνους και υστερικός Ζηρινόφσκγ δεν έχει ΙΔΕΑ ποιος είναι αυτός! Ο Ρώσος αγαπάει το λαό του και την πατρίδα του χωρίς να μισή τους άλλους. Και είναι τρομακτικά περήφανος για το “ρωσισμό” του, αυτή την απεραντωσύνη της ψυχής, που όλοι οι μεγάλοι στοχαστές του ύμνησαν, χωρίς να τη βλέπουν ακριβώς ίδια. Μόνο που όλοι ήξεραν πως υπάρχει και την είπαν “ρουσκιή ραζμάχ”. Ο Ρώσος δεν μπορεί να αντλήση δύναμη από το τυφλό μίσος. Την αντλεί από την αγάπη. Για τα δικά του πράγματα, σύμφωνοι, αυτά, που του μιλάνε στη ψυχή του. ΑΥΤΑ όταν του πειράξης γίνεται τρομερός.

Ο Πούτιν λοιπόν δεν προσπαθεί να μετατρέψη το Ρώσο σε κάτι που δεν είναι. Προσπαθεί να τον ΞΑΝΑΚΑΝΗ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ! Δεν του τάζει αίμα, ούτε κατακτήσεις, ούτε βουνά από χρυσάφι. Του τάζει ΔΥΝΑΜΗ, συλλογική, εθνική, τόση ώστε εκείνοι, που έχουν περισσότερα από αυτόν σε ατομικό επίπεδο, να τον σέβωνται, ναι ακόμα και να τον φοβούνται.

Μα, θα μου πήτε, κάπως έτσι ήταν και επί Μπρέζνιεφ! Και ποιος είπε ότι ο Πούτιν δεν ξέρει ότι πρέπει να ξαναναφέρει πίσω ό,τι ήταν καλό από εκείνη τη φάση, ΧΩΡΙΣ να ξανακάνη τα μοιραία σφάλματα, που έκαναν ένα τεράστιο μέρος του λαού αναίτια δυστυχισμένο; Μπορεί ο Πούτιν να τα πετύχη αυτά τα πράγματα; θα δούμε.

ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΒΓΑΛΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ