ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ GAY
Όποιος πιάνεις το στυλό να γράψει για τον Όσκαρ Ουάιλντ, κορυφαίο όνομα του παγκόσμιου και διαχρονικού κινήματος των gay, αν δεν αισθάνεται τον απαιτούμενο σεβασμό, τουλάχιστον οφείλει να είΝαι προσεκτικός σε κάθε Του φράση. Σε κάθε Του λέξη. Μιλάμε για έναν αρχιερέα, το απόλυτο σύμβολο των ομοφυλόφιλων.
Ομοφυλόφιλος ήταν ο δημιουργός της «Σαλώμης» και του «Πορτραίτου του Ντόριαν Γκραίη», όχι αδελφή. Επιβάλλεται να αποκαταστήσουμε τα πραγμάτα, να βάλουμε μια τάξη. Ο ομοφυλόφιλος της κατηγορίας Όσκαρ Ουάιλντ είναι πλάσμα ερωτικό, έχει μία υπερβολή στην ερωτική του συμπεριφορά, έναν υπερβατικό ερωτισμό.
Η αδελφή, δηλαδή ο πούστης, είναι η ξεφτύλα. Είναι η γελοιοποίηση του έρωτα. Άσχετο ότι και η διανόηση, και γενικώς ο λεγόμενος καλλιτεχνικός κόσμος, Α’ και Β’ εθνικής, δεν στερείται από τέτοιες λινάτσες. Κάποιες, μάλιστα, του αδελφάτου έχουν καβατζάρει αρκετά πόστα.
Ο Όσκαρ Ουάιλντ ήρθε στην Αθήνα το 1877, φωτογραφήθηκε με φουστανέλλα, και έδειξε την κλάση του. Η προσωπικότητα. Ποιητής και συγγραφέας που ακόμα τον μελετάνε. Ομοφυλόφιλος. Και λοιπόν; Είναι κλασικός. Είναι σύγχρονος, οπωσδήποτε. Τεράστιο ταλέντο και με την προσωπική του ζωή, τόσο προκλητική, τόσο αναιδή, περισσότερο από τον εαυτό του διέσυρε τη πουριτανική αγγλική κοινωνία.
Να μπούμε στο ψητό. Καταδικάστηκε το 1895 σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα και φυλακίστηκε για σοδομία. Με βάση νόμο της βικτωριανής Αγγλίας επειδή είχε σεξουαλικές σχέσεις με νεαρούς άνδρες. Λίγα χρόνια αργότερα, και αφού ο μέγας δραματουργός έχει πεθάνει, αμέσως μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο στην αυστηρή και υπερσυντηρητική Αγγλία, διοργανώνονται τα πρώτα πάρτυ, όπου ερωτοτροπούσαν άνδρες με άνδρες. Η επανάσταση των ομοφυλοφίλων. Το ξεσάλωμά τους.
Ο Oscar Wilde, Ιρλανδός, γεννήθηκε Οκτώβριο του 1854 και πέθανε μετά από 46 χρόνια στο Παρίσι, σα σήμερα 30 Νοεμβρίου, το 1900. Η παγκόσμια λογοτεχνία, η δραματουργία, ο κόσμος του πνεύματος τον αναγνωρίζει ως υψηλή ποιότητα. Γοητευτικότατος συνομιλητής. Αφηγηματικό χάρισμα. Όταν διηγούνταν ιστορίες, κρεμόντουσαν από τα χείλη του. Οξφορδιανός. Και λάτρευε τον υπόκοσμο. Αδυναμία του αθεράπευτη να κυκλοφορεί στο πεζοδρόμιο. Την έβρισκε να κάνει παρέα με περιθωριακούς, κάθε καρυδιάς καρύδι, αυτός ο αριστοκράτης.
Κίναιδος, ναι. Συκιά, που δεν κρατιόταν παρ’ ό,τι ήταν παντρεμένος, με δύο γιούς, και διάσημος. Τον λες αδέλφω, αδελφομάνα, αρχηγό της αδελφοσύνης, μία αγριοτσαπέλα. Όμως! Τεράστιος ως γραφιάς και πάρα πολύ αξιόλογος άνθρωπος. Έζησε το δράμα της προσωπικής του σεξουαλικής συμπεριφοράς με χιούμορ, με υπερηφάνεια και προκλητικότητα.
Ο σερ Wiliam Wilde, οφθαλμίατρος, είχε κατηγορηθεί ότι έκανε σεξ με μία κυρία, αφού προηγουμένως, για λόγους... θεραπευτικούς, την είχε υπνωτίσει με χλωροφόρμιο. Μιλάμε για τον πατέρα του Όσκαρ Ουάιλντ, στον οποίον κάνουμε μία προσέγγιση, πρόχειρη, θαρρώ και ουσιαστική. Ο γιατρός πατέρας, λοιπόν, δεν είχε σεβαστεί την τιμή της πελάτισσας του, όπως έκανε ο γιος του σε κάθε σχέση του με άνδρα. Ένας απ' αυτούς ο θηλυπρεπής, ο υστερικός εραστής Ντάγκλας, ένα ασήμαντο κωλόπαιδο, εμφανιζόταν ως... ποιητής, μάλιστα ανώτερος του Όσκαρ, και κρατούσε το επάνω χέρι στη σχέση του με τον σπουδαίο Ιρλανδό συγγραφέα.
Ο πατέρας του λόρδου Άλφρεντ Ντάγκλας, που πέρασε στην Ιστορία μόνο λόγω της ερωτικής του σχέσης με τον Όσκαρ Ουάιλντ, κατηγόρησε τον ποιητή για ομοφυλοφιλία. Ήταν βέβαιο ότι θα φυλακιζόταν ο ποιητής. ''Σήκω φύγε από την Αγγλία'' τον προέτρεπαν οι φίλοι του συγγραφέα της «Βεντάλιας της Λαίδης Ουίντερμιρ».
Παράνομη τότε η ομοφυλοφιλία, κολάσιμη στα δικαστήρια, όμως αρκετά διαδεδομένη στην συντηρητική british high society, που ανεχόταν το ζευγάρωμα δύο ανδρών, όχι και την εκτός ορίων gay συμπεριφορά του Oscar Wilde. Ο οποίος ποτέ δεν προσπάθησε να λαμογιάρει με την αριστοκρατία του Λονδίνου. Ήταν άτομο ο ορισμός της υπερηφάνειας και της ανεξαρτησίας.
Παρέμεινε στην Αγγλία ο Όσκαρ να δικαστεί και να καταδικαστεί. Πλήρωσε ακριβά και το ότι ήταν το ταλέντο, και επειδή χλεύαζε με το δηλητηριώδες του πνεύμα, με το χειρουργικό του λόγο όποιον δεν γούσταρε. Πλήρωσε και γιατί ερωτεύθηκε αυτό το χαμένο κορμί, τον λόρδο Άλφρεντ Ντάγκλας. Η καμπάνα για καταναγκαστικά έργα έπεσε στις 25 Μαϊου το 1895 και τον μπουζουριάσανε στις φυλακές της πόλεως Ρίντιγκ, γνωστής και ποδοσφαιρικής ομάδας. Κάθε 25 Μαϊου οι φοιτητές του πανεπιστημίου του Ρίντιγκ απαγγέλουν την «Μπαλάντα της φυλακής» που έγραψε στο κελί του ο Oscar Wilde. Αθάνατος.
Διαβαστε ακομα: