Ο ΑΓΙΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Θεοσεβούμενος μέχρι το τέλος της ζωής του ο γίγαντας, πασίγνωστη η σχέση του με το μεσαιωνικό εκκλησάκι του Αγίου Μελισσαίου, εκεί όπου έψελνε. Ιστορικό μνημείο αυτός ο ναίσκος στην Πλάκα που, παρά την επέμβαση του εισαγγελέα, κατεδαφίστηκε το 1943.

Να αναφέρω ακόμα ότι το πατρικό σπίτι του Παπαδιαμάντη στην Σκιάθο, μετά το θάνατο των αδελφάδων του, έγινε στάβλος πρώτα και μετά αχυρώνας μέχρι να απαλλοτριωθεί από την Ηλεκτρική Εταιρεία του νησιού προκειμένου να χρησιμοποιείται ως αποθήκη πετρελαιοειδών. Εδώ είναι Ελλάδα, ρε. Η αιώνια και αδιόρθωτος Ελλάς.

Είσαι της πλάκας αν χαρακτηρίσεις ''συντηρητικό'' το έργο του Παπαδιαμάντη επειδή ο ίδιος ήταν θεούσα, μέχρι αγρυπνίες έριχνε στην εκκλησία. “Το έργο του είναι κοσμικό ευαγγέλιο” είχε πει ο πρόεδρος της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών.

Διαβάζεις Παπαδιαμάντη, τη συλλογή των Πασχαλινών Διηγημάτων του, και παρά την καθαρευουσιάνικη γλώσσα του, τους ιδιωματισμούς και τη σκιαθίτικη ντοπιολαλιά, εισπράττεις έντονα πλάνα κινηματογραφικά και ''βλέπεις'' τον τόπο σου, την Ελλάδα, τους γείτονες, τον κοινωνικό περίγυρο, μέσα από τον οποίο ξεπετάχθηκες. Σήμερα για να γίνεται αντιληπτός ο Παπαδιαμάντης θα χρειαζόταν βοήθεια από μεταφραστή ικανό να επικοινωνήσει με τη νέα γενιά, με τον τον τρόπο ''ομιλίας'' της, όπως έχει επηρεάσει και επηρεαστεί από τον επικοινωνιακό οπλισμό των ΜΜΕ.