ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΟΜΟΙΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
γράφει ο Φωστήρας
Την Κυριακή είχα σεκλέτια κι ανέβηκα με τη μηχανή στις ανηφοριές του Λυκαβηττού να πάρω μια τζούρα της Ακρόπολης από το ωραιότερο μπαλκόνι της πόλης. Είναι κρυμμένο στην νότια πλευρά του λόφου, στο μονοπάτι που οδηγεί στο εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων. Έχει ένα παγκάκι εκεί με θέα ανεμπόδιστη μέχρι την Αίγινα. Βλέπει πιάτο όλη την Αθήνα και καταμεσής του κάδρου στέκει ολόλαμπρος ο Ιερός Βράχος με το τελειότερο οικοδόμημα που φτιάχτηκε ποτέ από ανθρώπινο χέρι: την κατοικία της Παρθένου Παλλάδος, της προμάχου της πόλης του βασιλιά Θησέα.
Όλη η σύγχρονη επιστήμη και γνώση έχει πέσει πάνω στον Παρθενώνα να εξηγήσει την ασύλληπτη τελειότητα του. Μόλις πρόσφατα π.χ. και με πολύ βαριά μαθηματικά εξηγήθηκε το φαινόμενο της οφθαλμαπάτης που δημιουργεί ο όγκος του, που φαντάζει διπλάσιος και βάλε απ’ ότι πραγματικά είναι: Μετρήθηκε λοιπόν ότι από τη μία οι κίονες δεν έχουν σταθερές αποστάσεις μεταξύ τους και αφετέρου δεν είναι κάθετοι αλλά παρουσιάζουν ελαφρά κλίση προς το εσωτερικό του ναού. Ιδίως στη θέαση υπό γωνία, το οικοδόμημα προεκτείνεται προς τα επάνω δημιουργώντας ανεξέλεγκτη προοπτική. Να σου πέφτει το σαγόνι δηλαδή. Και θέλουν τόμους όλες οι εκπληκτικές ιδιότητες του.
Υπάρχει όμως ακόμα ένα μυστήριο που καμία επιστήμη δεν μπορεί να απαντήσει: Ο προσανατολισμός και το σημείο θεμελίωσης του Ναού. Είναι χτισμένος κάπου στην βόρειο-ανατολική άκρη του Ιερού Βράχου και βλέπει νότιο-δυτικά, κάπου προς Σαλαμίνα. Περίεργο. Ενώ όλα τα λατρευτικά οικοδομήματα που χτίστηκαν από την αρχή του χρόνου έβλεπαν τον ήλιο στην ανατολή του, είτε στην είσοδο του Ναού (σκηνή του Μαρτυρίου, Ναός του Σολομώντα, αρχαίοι ναοί στην Μεσοποταμία, Αίγυπτο), είτε στο ιερό (χριστιανικές εκκλησίες), η κατοικία της Παρθένου Αθηνάς δεν κοιτάζει ευθεία σε κανένα σημείο του ορίζοντα. Και μάλιστα αλλού βλέπει ο Παρθενώνας και αλλού τα Προπύλαια. Γιατί άραγε; Μοιάζει ανεξήγητο.
Το τι έχει γραφτεί και προταθεί σχετικά δεν περιγράφεται. Λοιπόν από τούτο εδώ το βήμα θα προτείνω την εξής ερμηνεία: Ξεχάστε αστρονομία, γεωδαισία, μαθηματικά και γεωμετρία. Οι αρχιμάστορες που θεμελίωσαν αυτόν τον Ναό έγραψαν στα παλιά τους τα σανδάλια και προσανατολισμούς και λατρευτικές συνήθειες και όλα τα τοιαύτα και κοίταξαν να ανταποκριθούν στην μία και μοναδική ανάγκη που οδήγησε στην κατασκευή του: Στην ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ. Όλα τα υπόλοιπα έρχονταν δεύτερα. Και ένα εκατομμυριοστό της μοίρας να του άλλαζαν θεμελίωση και κατεύθυνση θα έχανε την τέλεια αίσθηση που καταυγάζει στο χώρο. Μοιάζει να βγαίνει μέσα από το βράχο και να αιωρείται. Μην ψάξετε πουθενά για κάτι αντίστοιχο. Δεν υπάρχει τίποτε όμοιο του στον πλανήτη.
Ο Μπαζίνας μίλησε στην ψυχή μου όταν έλεγε ότι δεν θα ήθελε να ζήσει μία μέρα παραπάνω αν πάθαινε κάτι ο Παρθενώνας. Μεγάλωσα με την εικόνα του και κάθε πρωί που κατεβαίνω την Πατησίων αισθάνομαι σιγουριά στη θωριά του. Η μαγική του δύναμη είναι αναντίρρητη. Την αισθάνεσαι αόρατο χέρι πάνω σου. Ο δάσκαλος μου στα Γερμανικά, γέννημα-θρέμμα Βερολινέζος, τον πρωταντίκρυσε πριν 40 χρόνια, σε ηλικία 22 χρονών κι έμεινε για πάντα εδώ, στην Αθήνα, ισόβια αιχμάλωτος της μαγείας του.
Διαβαστε ακομα: