ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΗ

Από σήμερα Δευτέρα είναι διαθέσιμο στα βιβλιοπωλεία το τελευταίο βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου (φώτο), ΟΙ ΑΤΑΚΤΟΙ. Λέμε ''βιβλίο'' και η σκέψη πάει σε καμιά ιστορία αληθινή ή φανταστική, οικογενειακή ή ερωτική, αστυνομική ή εποχής. Η δουλειά του Χαριτόπουλου είναι κάτι άλλο. Είναι το πλησίασμα, ανήσυχο και βασανιστικό του δημιουργού, σε μια περίοδο πολύ πρόσφατη, σχεδόν χθεσινή, όμως σχεδόν ''ξεχασμένη''. Τότε, στη γερμανική κατοχή, που οι ''άτακτοι'' τράβηξαν στα βουνά για να πολεμήσουν τον εχθρό της Ελλάδος.

Πολίτες αλλά και χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί αποφάσισαν να κάνουν αντίσταση χωρίς να περιμένουν καμιά εντολή από κόμματα και οργανώσεις. Μίλησε το πατριωτικό συναίσθημα. Και εκεί στο βουνό, στο ύπαιθρο βγήκε η αλήθεια του αντάρτη, του ''άτακτου''. Με τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα τελείωσε ο επίσημος, ο τακτικός εθνικός στρατός.  

Ο Διονύσης Χαριτόπουλος για 20 χρόνια μάζευε υλικό και συναντούσε άτομα, πριν γράψει το κολοσσιαίας εθνικής σημασίας έργο του για τον Άρη Βελουχιώτη, τον αρχηγό των ατάκτων. Της γενιάς που είναι μια συνέχεια των ατάκτων του 1821. Του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη, και των καπεταναίων Αντρούτσου, Μπότσαρη, Μιαούλη, Κανάρη, Νικηταρά, Κατσαντώνη κ.α.

Αγάπησε ο Χαριτόπουλος τον αγώνα των άτακτων ενάντια στον Γερμανό, και τη ζωή που έκαναν. Δεν γίνεται διαφορετικά. Αν δεν λειτουργεί ο έρωτας, δεν αφιερώνει κανείς τον εαυτό του σε τούτο και το άλλο. Αγάπησε, λοιπόν, ο συγγραφέας τον Βελουχιώτη και τους Άτακτους, που είχαν κλείσει ιστορικά τον κύκλο τους πριν ακόμα γεννηθεί ο Χαριτόπουλος. 

Το βιβλίο ''Οι Άτακτοι'' κυκλοφορεί 25 χρόνια μετά το βιβλίο ΑΡΗΣ, Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΑΤΑΚΤΩΝ. 

ΑΠΟ ΤΟ 1821 ΣΤΟΥΣ ΑΤΑΚΤΟΥΣ ΤΟΥ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ