ΜΟΝΑΞΙΑ ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Μόνος του ένοιωθε καρφωμένος επάνω στο σταυρό. Αυτή είναι η δική μου προσέγγιση στο έργο. Πως ο Ναζωραίος, ολοζώντανος, στις απαρχές ακόμα του μαρτυρίου του, από τη στιγμή που σήκωσαν τον σταυρό και τον έχωσαν σε μια βαθειά λακούβα, συνειδητοποίησε ότι ήταν μόνος, ολομόναχος. Αυτός έκανε το καθήκον, αυτός έφερε σε πέρας την αποστολή, όμως ήταν σίγουρος πως ο κόσμος ποτέ θα ακολουθήσει - στην πράξη - τη διδασκαλία του.

Εγώ δεν είμαι προφήτης, ούτε μάγος, δεν αμολάω στον αέρα ό,τι μου κατέβει. Ό,τι έρχεται στη φαντασία. Ό,τι θαρρώ πως θα επενδύσει, θα ισχυροποιήσει το παραμυθάκι της θρησκείας. Εγώ ομιλώ κατόπιν εορτής, μετά από δυο χιλιάδες χρόνια. Και λέω ότι κάθε χρόνο πριν αναστηθεί ο δάσκαλος πεθαίνει, τελειώνει σταυρωμένος και μόνος του. Και όσο περισσότερο ο άνθρωπος και οι κοινωνίες του απομακρύνονται από το πνεύμα και τη βούληση του Ιησού, τόσο περισσότερο γιγαντώνεται η κυρίαρχη θρησκεία που κτίσθηκε στο όνομά του. Αντιφατικό; Νομίζεις.

Τελικά, ο κόσμος, ο χριστιανικός κόσμος ο οποίος ποτέ δεν εγκατέλειψε το γήπεδο της αμαρτίας, ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την ειρήνη, απέδειξε απλά ότι από τον Χριστό πήρε μόνο το όνομά του. Και έδειξε τέτοια ασέβεια στον προφήτη του αφού, για του Χριστού την πίστη και στο όνομα της χριστιανικής θρησκείας, διέπραξε τα πιο αισχρά και αιματηρά εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητος.

Το όνομα Χριστός. Τίποτα άλλο, τίποτα εκτός από το όνομα δεν πήραν οι χριστιανοί οι οποίοι με τη συμπεριφορά τους και κυρίως με την αληθινή, την αδιόρθωτη ανθρώπινη φύση τους, τούτα τα γήινα κτηνάκια ουσιαστικά απαγόρευαν στις οργανωμένες εκκλησίες να πορευθούν σύμφωνα με τα ευαγγέλια.

Δεν μιλάμε συνωμοτικά και μεταφυσικά, ούτε με θεωρίες και παρασκήνια. Όλα έγιναν μόνα τους, όσα έγιναν και όπως έγιναν. Αυτά, άλλωστε, τα πράγματα που δημιουργούνται μόνα τους, που γεννιούνται και σχηματοποιούνται μόνα τους, έχουν μεγαλύτερη δυναμική και μαγνητισμό από την κατασκευή προϊόντος κάθε ύποπτου και απόκρυφου κέντρου σχεδιασμών και αποφάσεων.

 Τζάμπα κόπος οι πονηροί και οι ανιδιοτελείς, που την έπεσαν στα ιερά βιβλία. Να τα μελετήσουν, να τα αναλύσουν, να τα πλαστογραφήσουν, να τα παραχαράξουν, να τα παραμορφώσουν. Για το καλό της θρησκείας, βέβαια, και για το καλό του ανθρώπου και στα μέτρα του διερμήνευσαν τη θεία φώτιση. Επειδή ο Θεός είναι μονόχνωτος, βαρύς και ασήκωτος, και δεν ξέρει από επικοινωνία, από προπαγάνδα και διαφήμιση και κατήχηση. Άσχετος ο μεγαλοδύναμος με τα σλόγκαν και τα σουξέ της αγοράς.

Τα είπε ο Χριστός, τα είπαν για πάρτη του άγιοι και αρχιερείς, κάθε χρόνο τα λένε, όμως πάλι το «Τετέλεσται» το άκουσε μόνος του.

Διαβαστε ακομα:

Ο ΔΙΑΟΛΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΜΩΑΜΕΘ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!