ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ

 
Αυτός που γράφει π.χ. σε εφημερίδα, διότι αυτή είναι η δουλειά του, αισθάνεται πιο κοντά στον συγγραφέα. Δεν είναι συγγραφέας. Γράφει και ένας αρχιτέκτονας, ένας γεωπόνος, χημικός, θεολόγος, ό,τι κατεβάινει στο κεφάλι του. Πράγματα εκτός δουλειάς του, έξω από το αντικείμενο του. Δεν θα τους πεις συγγραφείς. Αυτοί, όμως, που γράφουν επικοινωνούν περισσότερο με τον συγγραφέα. Τον καταλαβαίνουν, τον εκτιμούν περισσότερο από τους ''ανυποψίαστους'' αναγνώστες.
Μία εξομολόγηση, με την ευκαιρία. Όλους τους μεγάλους συγγραφείς τους έχω φανταστεί στην προσωπική τους ζωή. Ο συγγραφέας είναι ο ίδιος τραγικό άτομο, συνήθως με προσωπική ζωή ταραχώδη, περιπετειώδη. Υπάρχουν οι εξαιρέσεις, βέβαια, δεν είναι κανόνας ότι όλοι οι συγγραφείς κουβαλούν παθογένειες στα έγκατα της ψυχής τους.
Τσαρλς Ντίκενς. Μεγάλος. Κλασικός. Εκδίδεται ακόμα, το πιθανότερο να διαβάζεται και στους προσεχείς αιώνες. Επειδή ο άνθρωπος, οι κοινωνίες του ανθρώπου, όσο κι αν συνταρακτικά αλλάζουν, παραμένουν αμετακίνητα ίδιες. Με τη φτώχεια, την αδικία, την κακία, την αδιόρθωτη αιωνιότητα του δίποδου.

Δεν είναι μουσειακό προϊόν τα μυθιστορήματα του Charles Dickens. Όλιβερ Τουίστ, Ιστορία Δυο Πόλεων, Μεγάλες Προσδοκίες, Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, το πιο δημοφιλές βιβλίο του, Δαυίδ Κόπερφηλντ, το αριστούργημά του, σίγουρα αυτοβιογραφικό. Ο Άγγλος Ντίκενς είχε παιδική ζωή με πόνο.

Δεν γίνεται διαφορετικά. Για να φθάσει να φωτογραφήσει ανθρώπινες ψυχές, να στήσει χαρακτήρες, να βγάλει αλήθειες από τις συγκρούσεις των ηρώων του ο συγγραφέας είχε προηγουμένως εξοπλιστεί από τις δικές του εμπειρίες.

Άσωτος ο πατέρας του Ντίκενς και των 8 αδελφών του κατέληξε στη φυλακή, και ο 15χρονος Τσαρλς εγκατέλειψε το σχολείο για να δουλέψει σε εργοστάσιο. Έγινε δημοσιογράφος ο Κάρολος, στο πολιτικό και κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ. Συγγραφέας πια σε ειδικές βραδιές διάβαζε με θεατρικό τρόπο τα έργα του μπροστά στο κοινό. Έκανε κι αυτός 9 παιδιά.
Ο Τσαρλς Ντίκενς γεννήθηκε Φεβρουάριο του 1812 και πέθανε το 1870, σα σήμερα 9 Ιουνίου..
Διαβαστε ακομα:

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΕΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΟΥ...