ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ Ο ΡΙΤΣΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Είναι κάποια πρόσωπα που όσο απομακρύνεται ο θάνατος τους, τόσο περισσότερο λειτουργεί η εκτίμηση στο πρόσωπο τους, αλλά και η αξιολόγηση στο έργο τους. Στην κατηγορία αυτή έχει θέση ο Θεσσαλονικιός ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης. Κάποιος είπε γι' αυτόν μια κουβέντα που την έδεσα μέσα μου, όχι μόνο γιατί πρόκειται για μια αλήθεια...

 

''Ο Αναγνωστάκης δεν έγινε ο Ρίτσος του ΚΚΕ... ''

Τίτλος τιμής για τον Αναγνωστάκη, που τον διαχωρίζει από τον Γιάννη Ρίτσο (1909 - 1990), και από το ΚΚΕ...

Αριστερός ο Αναγνωστάκης, αλλά δεν ευλόγησε κανένα μαγαζί της αριστεράς, κράτησε αποστάσεις και από το ΚΚ Εσωτερικού, στο οποίο βρέθηκε μετά το 1968, που έγινε η διάσπαση. Προτιμούσε να ασχολείται με την αλήθεια του ποδοσφαίρου, δηλωμένος οπαδός του ΠΑΟΚ, παρά να ταυτιστεί με την όποια κομματική γραμμή... Η αριστερή ιδεολογία του δεν τον εγκλώβισε ποτέ κομματικά.

Γεννήθηκε Μάρτιο του 1925, η αδελφή του είναι η σπουδαία Λούλα Αναγνωστάκη (1929 - 2017), θεατρική συγγραφέας, και σπούδασε ιατρός. Στίχους του μελοποίησαν οι Θεοδωράκης, Μικρούτσικος, Παπαδημητρίου. Πέθανε 23 Ιουνίου το 2005.

 

 Του Μανώλη Αναγνωστάκη, ο Ουρανός:

Πρῶτα νὰ πιάσω τὰ χέρια σου
Νὰ ψηλαφίσω τὸ σφυγμό σου
Ὕστερα νὰ πᾶμε μαζὶ στὸ δάσος
Ν᾿ ἀγκαλιάσουμε τὰ μεγάλα δέντρα
Ποὺ στὸν κάθε κορμὸ ἔχουμε χαράξει
Ἐδῶ καὶ χρόνια τὰ ἱερὰ ὀνόματα
Νὰ τὰ συλλαβίσουμε μαζὶ
Νὰ τὰ μετρήσουμε ἕνα-ἕνα
Μὲ τὰ μάτια ψηλὰ στὸν οὐρανὸ σὰν προσευχή.

 

Τὸ δικό μας τὸ δάσος δὲν τὸ κρύβει ὁ οὐρανός.

 

Δὲν περνοῦν ἀπὸ δῶ ξυλοκόποι.

Διαβαστε ακομα:

ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ''ΠΙΑΣΙΜΑΤΑ'' ΚΑΙ ΥΓΡΟ ΒΛΕΜΜΑ