ΜΑΓΙΩ ΜΠΙΚΙΝΙ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟ ΥΦΑΣΜΑ...

 
Βλέπεις σήμερα την κυρία της φωτογραφίας και νομίζεις πως η εποχή της είναι κάποιους αιώνες πίσω. Και το μαγιώ της και η ίδια. Αν την βλέπανε σήμερα στην παραλία όλοι θα λέγανε ότι το 'σκασε από... μουσείο. Τόσο παλιά δείχνει.
 
 
Τελικά, είμαστε ένας κόσμος νέος. Όλα όσα τρέχουν σήμερα είναι... αυριανά. Τα χθεσινά δεν προλαβαίνουν να επιβιώσουν. Όλα όσα παίζουν πρωτοχρησιμοποιήθηκαν στον καιρό μας. Στα χρόνια μας. Για να είμαστε ακριβείς μετά τον πόλεμο. Και τα καινούργια πριν 70 και 40 και 20 χρόνια είναι ήδη παλιά, ξεπερασμένα.
 

 

Ένα κοραλλιογενές νησί στον Ειρηνικό λέγεται Μπικίνι. Ένα νησάκι κάπου μεταξύ της Χαβάης και της Νέας Γουινέας, όπου οι Αμερικάνοι έκαναν δοκιμές στην κατασκευή της ατομικής βόμβας. Έτσι, ''μπικίνι'', ονομάστηκε το μαγιώ όταν πρωτοεμφανίστηκε σε... δύο μέρη. Στην κυλότα και στο σουτιέν. Γιατί;

 

Στο συγκρότημα των νησιών Μάρσαλ, από τα οποία το ένα είναι το ακατοίκητο Μπικίνι, γινόντουσαν εκρήξεις, από τις δοκιμές της ατομικής βόμβας. Έκρηξη ενθουσιασμού στους... άνδρες όταν πρωτοπαρουσιάστηκε το μαγιώ μπικίνι στο Παρίσι το 1946, σα σήμερα 5 Ιουλίου, από κάποιον Γάλλο μηχανικό αυτοκινήτων, ονόματι Λουί Ρεάρ. 
Να, γιατί κλήρωσε η ονομασία «μπικίνι» στο πολύ τολμηρό στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια ένδυμα για θαλάσσια μπάνια. Σχεδίασε το μπικίνι αυτός ο γεννηθείς το 1897 louis Reard, αλλά δεν έβρισκε μανεκέν να το φορέσουν. Ντρεπόντουσαν να εμφανιστούν με μαγιώ ολόσωμο που είχε... κοπεί στη μέση και αποκάλυπτε γυμνή γυναικεία σάρκα. Τελικά, βρέθηκε μία χορεύτρια του παρισινού καζίνο, κάποια Μισελίν, που την έγραψε κι αυτήν η Ιστορία, διότι το πρωτοφόρεσε.

 

Το 1951 απαγορεύτηκε στην Μις Υφήλιο να βγει στη σκηνή με μπικίνι, που αυτό πλέον καθιερώθηκε από την θεά Μπριζίτ Μπαρντώ, το 1957, στην εμβληματική ταινία «Και ο Θεός έπλασε την γυναίκα».

Για διακόσια χρόνια πριν οι γυναίκες έμπαιναν στη θάλασσα με... ρούχο που κάλυπτε όλο τους το σώμα. Εκατό χρόνια πριν τα μπανιερά ήταν... μάλλινα. Και φόρμες ολόσωμες, μέχρι τον αστράγαλο.
Ο δημιουργός του μπικίνι δεν αποκλείεται να αντέγραψε γυναικείο ντύσιμο της ελληνικής αρχαιότητας, όπου οι γυναίκες κυκλοφορούσαν με ρούχο χωριστό σε δύο κομμάτια. Σίγουρα συνέβαλε και το πνεύμα οικονομίας, λόγω έλλειψης υφασμάτων με το τέλος του πολέμου.
Διαβαστε ακομα: