ΕΜΠΕΙΡΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΝΙΑ ΦΟΝΙΣΣΑ

Ο Αρταφέρνης κινήθηκε λίγο -όσο του επέτρεπαν οι γάζες της ταρίχευσης- και σκέφτηκε με την κακή του σκέψη (αφού οι καλές σκέψεις βγήκαν στα παράθυρα της «γειτονιάς των αγγελων», όπου όλοι και όλες μιλούσαν για το κακό της παιδοκτονίας, μιας μάνας serial δολοφόνου, που δοκίμαζε έξυπνες τεχνικές φόνων, με άμεση μετάδοση στα διψασμένα για κακό αυτιά των κατοίκων της νεκρόπολης):

«Το καλό» σκέφτηκε,«είναι μια κοινοτοπία βαρετή και αυτονόητη, δεν χρειάζεται μυαλό, γι’ αυτό και το ‘κάνε το καλό και ριξ’ το στο γυαλό’».

«Το κακό ξυπνά την κριτική σκέψη, ενώ το καλό τη ναρκώνει.Το ανήθικο έχει ουράνιες ιδιότητες, ως κριτική του ηθικού.Γιατί το ηθικό δεν το διαλέγει ο ίδιος ο άνθρωπος, του το επιβάλλουν οι κανόνες και οι υποκρισίες των ηθικολόγων».

Στην εποχή της πανδημίας ο ιός ενοχοποιήθηκε για βλάβες σε όλα τα όργανα, γι’ αυτό και ονομάστηκε πολυοργανική νόσος. Το μόνο όργανο όμως που αθωώθηκε ήταν ο εγκέφαλος και το «άγιο» πνεύμα του · γιατί οι υγιείς σωματικά άνθρωποι θεωρούν το πνεύμα ως ένα είδος αέρα φρέσκου, ενίοτε και κοπανιστού, που αθωώνει τις αμαρτίες της σάρκας ως δια μαγείας.

Την εποχή αυτή της αθωότητας, όλοι και όλες έγιναν ειδικοί και διάσημοι στη μεγάλη σκηνή του τσίρκου που χρόνους πολλούς μετά ονομάστηκε τηλοψία. Πρώτα οι γιατροί, μετά οι δικηγόροι, αργότερα οι αστυνομικοί, απέκτησαν όνομα, φάτσα και επώνυμο αλλά προπάντων ηθική και εξειδίκευση σε όλα τα ανθρώπινα πάθη. Έγιναν ειδικοί στους βιασμούς γυναικών και ανδρών, Ρομπέν των δασών δίπλα στα κινήματα «ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΥΜΑ» (ελληνιστί “me too”).

Μα μεγάλη βέβαια η χαρά των τσίρκων που είχαν όλο το έθνος σε σίριαλ που δεν πλήρωναν ηθοποιούς, αφού τους έβρισκαν τζάμπα από τους καναπέδες των οίκων τους. Το πιο μεγάλο σε απήχηση σίριαλ ήταν ένα έργο μονόλογος μιας σειριακής παιδοκτόνας που σχεδίαζε φόνους παιδιών κάθε ενάμιση χρόνο.

Πρώτα ξεκίνησε από τα δικά της παιδιά που ήταν σχετικά εύκολο και μετά θα προχωρούσε σα νέος Ηρώδης στα παιδιά όλων των Ελλήνων. Γιατί σκέφτηκε, με πανδημίες, πολέμους και πείνα τα παιδιά θα πέθαιναν έτσι κι αλλιώς, όπως το σκέφτηκε και η «Φόνισσα» του μέγιστου Αλέξανδρου, του λευκοφόρου στην διάνοια έτη πολλά πριν.

Στην πασαρέλα του τσίρκου για τα 15 λεπτά δημοσιότητας πέρασε όλη η αφρόκρεμα της χώρας, διανοητική, πολιτιστική, αλλά και πιο λαϊκή. Σύμπασα η κοινωνία της τηλοψίας ήτο βεβαία πως η νέα «Φόνισσα» έμαθε ιατρική από την Βικιπαίδεια και εξασκούσε χρέη εντατικολόγου, αναισθησιολόγου και νευρολόγου τόσο καλά, που οι γιατροί μετά από είκοσι χρόνια σπουδών έπαιρναν μαθήματα από αυτήν. Η Μήδεια-Ηρώδης και Φόνισσα μαζί, είχε τη μπαγκέτα του διευθυντή ορχήστρας και χόρευε το σπουδαίο έθνος των Ελλήνων τσάμικο.

Η περίοδος αυτή, λόγω μάλλον του ιού, έκανε τους μισούς πολίτες αδελφές και τους άλλους νοσοκόμες - όσοι ξέμειναν έγιναν Σέρλοκ Χολμς και θύματα βιασμών από αρσενοκοίτες κίναιδους και παπάδες.

Αφού αποκλείστηκαν όλα τα πιθανά σενάρια φόνων των παιδιών της Πατρινιάς φόνισσας, μια επιτροπή σοφών επιστημόνων από την Κίνα κατέληξε στο συμπέρασμα πως ο κορωνοϊός που έκλεβε οξυγόνο από τα πνευμόνια, είχε βρει παράλληλη οδό υποκλοπής του εγκεφαλικού οξυγόνου δημιουργώντας ένα νέο σύνδρομο που έμοιαζε με διπολική διαταραχή: Οι γυναίκες που το αποκτούσαν, θα ζούσαν τη μισή τους ζωή σα μητέρες και την άλλη μισή σαν φόνισσες.