ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ ΜΠΑΧ... , ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ...

Λίγες αράδες για να θυμηθούμε τονJohann Sebastian Bach με την ευκαιρία του θανάτου του το 1750, σα σήμερα 28 Ιουλίου. Να περιοριστούμε σε γεγονότα, που δεν αφορούν τόσο προσωπικά τον ανεπανάληπτο πρωτομάστορα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, όσο να πλησιάσουμε την εποχή του, τον αιώνα του.

Γεννήθηκε το 1685 από τον Αμβρόσιο Μπαχ και από τα 15 του συμμετείχε σε εκκλησιαστική χορωδία. Στα 18 του έγινε βιολιστής στην ορχήστρα του Δούκα της Βαϊμάρης. Η μουσική, η λεγόμενη κλασική, όχι εκείνη του χοντρού λαού για τα πανηγύρια, ήταν υπόθεση της Εκκλησίας και της εστεμμένης αριστοκρατίας.

Ο Μπαχ παντρεύτηκε στα 22 μία ξαδέλφη του και έκανε 7 γιους. Ξαναπαντρεύτηκε στα 36 του μια 20χρονη σοπράνο και με την δεύτερη γυναίκα του έκανε επτά κόρες και έξι γιους. Από τα 20 συνολικά παιδιά του τα έξι έγιναν μουσικοί, κάποιας αξίας. Πέθανε στα 65 του τυφλός, στα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του έχανε συνεχώς από την όρασή του.

Έπρεπε να περάσουν 80 χρόνια από το θάνατό του για να αναγνωριστεί η απλησίαστη κλάση του Μπαχ. Φοβερά πράγματα. Τον θεωρούσαν απλά έναν καλό οργανοπαίκτη εκκλησιαστικού οργάνου. Ποιον; Τον Θεό.

Ποιος Μπαχ. Κανένας Μπαχ δεν συνέθεσε το Κατά Ματθαίον Πάθη, όπου αναφέρεται στις τελευταίες στιγμές του Ιησού. Ο Θεός ο ίδιος είναι που ''μιλάει'' μέσω του Ιωάννου Σεβαστιανού Μπαχ. Αυτός που για έναν έτσι, για άλλον αλλοιώς θεωρείται Θεός, επιλέγει τους Μπαχ και Μότσαρτ, Ντα Βίτσι και Πραξιτέλη, Σωκράτη και Αριστοτέλη να φτιάξουν, να πουν όσα δεν μπορούν δισεκατομμύρια άλλα δίποδα.

Διαβαστε ακομα:

Ο ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ΚΑΙ ΒΕΒΗΛΟΣ ΜΙΚ ΤΖΑΚΕΡ