Ο ΝΑΡΚΟΜΑΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΑΝΟΜΑΙ, ΣΤΟ ΦΕΥΓΩ...
Με τη σύριγγα στο χέρι... Ό,τι χειρότερο να σε βρουν έτσι πεθαμένο. Όπως τον μεγάλο ηθοποιό Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν, το 2014, σα σήμερα 2 Φεβρουαρίου. Δεν ήταν Μπραντ Πητ, ούτε Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Αλ Πατσίνο, ήταν αντιβεντέτα, τεράστιας κλάσεως, ηθοποιάρα με πολλούς θαυμαστές.
Κακώς χαρακτήρισα “μεγάλο ηθοποιό” τον Philip Seymour Hoffman. Ο άνθρωπος ήταν ηθοποιός. Ο θεατής, δηλαδή όχι κάποιος της δουλειάς, δεν τον ''πιάνει'' με την πρώτη, διότι είναι αντιτουριστική η φάτσα του. Πραγματικά, κι εγώ όταν τον πρωτοείδα χοντρούλη, κοντό, σε μάλλον αδιάφορους ρόλους, σε τέταρτους ρόλους, ούτε πήρα χαμπάρι την αξία του. Ο Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν είναι η σχεδόν απίθανη περίπτωση του ηθοποιού που σιγά-σιγά ανεβηκε τα σκαλοπάτια, από το ισόγειο στο ρετιρέ. Συνήθως οι σταρ επιβάλλονται από την πρώτη κιόλας ταινία. Πήρε το Όσκαρ το 2005 για το ρόλο του Τρούμαν Καπότε (φώτο). Συγκλονιστικός. Μνημειώδη ερμηνεία.
Ο σεναριογράφος διαψεύδει το περιοδικό, ουδέποτε δήλωσε εραστής του Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν. Δεν αρνήθηκε πως δεν είχαν γκομενιλήκι, είπε ότι δεν το δέχθηκε δημοσίως. Άρα, το περιοδικό ή το έβγαλε από τη φαντασία του, πράγμα απίθανο, ή πληροφορήθηκε την σε τρίτο πρόσωπο ομολογία του σεναριογράφου για την ερωτική σχέση του με τον ηθοποιό. Με ποιο δικαίωμα ένα ΜΜΕ δημοσιοποιεί προσωπικά δεδομένα ατόμου που το ίδιο δεν έχει δημοσιοποιήσει; Είναι διαφορετικό να παραδέχεται κάποιος μπροστά στις κάμερες ότι είναι ζευγάρι με τον Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν, από το να το εκμυστηρεύεται σε κολλητό του.
Πέρα απ' αυτό, ας φιλολογήσουμε σχετικώς. Αν ο σεναριογράφος λέει ψέματα στον κολλητό του; Με ποιο δικαίωμα το περιοδικό βγάζει gay ή bisexual τον ηθοποιό; Ο σεναριογράφος, δηλαδή, να είπε ένα παραμύθι σε γνωστό του κι αυτός ίσως το κάρφωσε ως γεγονός στο περιοδικό.
Διαβαστε ακομα: