Ο ΝΑΡΚΟΜΑΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΑΝΟΜΑΙ, ΣΤΟ ΦΕΥΓΩ...

 

Με τη σύριγγα στο χέρι... Ό,τι χειρότερο να σε βρουν έτσι πεθαμένο. Όπως τον μεγάλο ηθοποιό Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν, το 2014, σα σήμερα 2 Φεβρουαρίου. Δεν ήταν Μπραντ Πητ, ούτε Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Αλ Πατσίνο, ήταν αντιβεντέτα, τεράστιας κλάσεως, ηθοποιάρα με πολλούς θαυμαστές.

Άσε τους θαυμαστές των πρωταθλητών που τους θαρρούν αντοπάριστους Δεν πιάνονται οι υψηλές επιδόσεις και τα παγκόσμια ρεκόρ χωρίς να 'ναι φαρμακωμένοι. Και οι ηθοποιοί στον πλανήτη Hollywood είναι απίθανο να παίζουν επαγγελματικά στο υψηλό επίπεδο, στο ύψος των άστρων, χωρίς να καταφύγουν στο ναρκωτικό. Δεν γίνεται αυτό. Συνέβη και με τον Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν, γεννημένου Ιούλιο του 1967.

Κακώς χαρακτήρισα “μεγάλο ηθοποιό” τον Philip Seymour Hoffman. Ο άνθρωπος ήταν ηθοποιός. Ο θεατής, δηλαδή όχι κάποιος της δουλειάς, δεν τον ''πιάνει'' με την πρώτη, διότι είναι αντιτουριστική η φάτσα του. Πραγματικά, κι εγώ όταν τον πρωτοείδα χοντρούλη, κοντό, σε μάλλον αδιάφορους ρόλους, σε τέταρτους ρόλους, ούτε πήρα χαμπάρι την αξία του. Ο Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν είναι η σχεδόν απίθανη περίπτωση του ηθοποιού που σιγά-σιγά ανεβηκε τα σκαλοπάτια, από το ισόγειο στο ρετιρέ. Συνήθως οι σταρ επιβάλλονται από την πρώτη κιόλας ταινία. Πήρε το Όσκαρ το 2005 για το ρόλο του Τρούμαν Καπότε (φώτο). Συγκλονιστικός. Μνημειώδη ερμηνεία. 

Ερώτημα και η φρικτή του απάντηση. Το τέλος του Χόφμαν στα 47 του χρόνια, ο θάνατος του επηρεάζει άλλους ηθοποιούς, άλλους μουσικούς που κάνουν χρήση, ώστε να σταματήσουν να τρυπιούνται; Δυστυχώς, όχι. Είναι ναρκομανής. Δεν μπορεί να σταματήσει, ακόμα κι αν γνωρίζει, ακόμα κι αν φοβάται ότι θα έχει την τύχη του Τζίμυ Χέντριξ και της Τζάνις Τσόπλιν, για να αναφέρω δυο ονόματα βαρειά από το μακρύ κατάλογο της showbiz που πήγαν από την χαρμάνα τους.
Μπήκες στο trip; Μόνον είσοδος υπάρχει και μία έξοδος στο κενό, στο χάνομαι, στο φεύγω.
Ο σεναριογράφος Νταίηβιντ Μπαρ Κατζ βρήκε ψόφιο με τη σύριγγα καρφωμένη στο χέρι τον σπουδαίο οσκαρικό ηθοποιό Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν  Αυτό είναι γεγονός. Το παραδέχθηκε ο ίδιος ο εραστής(;) του ηθοποιού και πατέρα τριών παιδιών. Το διάσημο περιοδικό gossip Νάσιοναλ Ενκουάιερ, γνωστό για τη σοβαρότητά του, ουδείς το χαρακτηρίζει κίτρινο, έγραψε ότι ο σεναριογράφος, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε, ήταν ο ερωμένος του νεκρού. Ήταν πράγματι; Το κουτσομπολίστικο έντυπο National Enquirer έχει και σοβαρότητα και ταυτότητα. Ασχολείται με την προσωπική ζωή των σταρ και τίποτα άλλο. Εκλογές να γίνουν στις ΗΠΑ, πόλεμος στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, δεν γράφει ούτε αράδα. Ο καθένας στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες του.

Ο σεναριογράφος διαψεύδει το περιοδικό, ουδέποτε δήλωσε εραστής του Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν. Δεν αρνήθηκε πως δεν είχαν γκομενιλήκι, είπε ότι δεν το δέχθηκε δημοσίως. Άρα, το περιοδικό ή το έβγαλε από τη φαντασία του, πράγμα απίθανο, ή πληροφορήθηκε την σε τρίτο πρόσωπο ομολογία του σεναριογράφου για την ερωτική σχέση του με τον ηθοποιό. Με ποιο δικαίωμα ένα ΜΜΕ δημοσιοποιεί προσωπικά δεδομένα ατόμου που το ίδιο δεν έχει δημοσιοποιήσει; Είναι διαφορετικό να παραδέχεται κάποιος μπροστά στις κάμερες ότι είναι ζευγάρι με τον Φίλιπ Σέυμουρ Χόφμαν, από το να το εκμυστηρεύεται σε κολλητό του.

Πέρα απ' αυτό, ας φιλολογήσουμε σχετικώς. Αν ο σεναριογράφος λέει ψέματα στον κολλητό του; Με ποιο δικαίωμα το περιοδικό βγάζει gay ή bisexual τον ηθοποιό; Ο σεναριογράφος, δηλαδή, να είπε ένα παραμύθι σε γνωστό του κι αυτός ίσως το κάρφωσε ως γεγονός στο περιοδικό.

Διαβαστε ακομα:

ΜΙΑ ΤΣΟΥΧΤΕΡΗ ΜΕΡΑ, ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΟΥΣΚΙΝ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ