ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

 

Στα χρόνια μου διαβάζαμε. Σήμερα ο πιτσιρικάς δεν διαβάζει. Θέμα εποχής, όχι επιλογής. Δεν αποφασίζει κανείς πως να κυκλοφορεί ο ίδιος, απλά ακολουθεί, ''προσαρμόζεται'' μ' ό,τι παίζει γύρω σου. Σήμερα, λοιπόν, τα ηλεκτρονικά μαραφέτια του έφηβου τον έχουν πιάσει κορόιδο. Κανονικό σκλάβο. Όπως το λέω και δεν θαρρώ πως είμαι υπερβολικός. Σκυμμένος στο εργαλείο ο νέος σήμερα είναι το αυτό με τον αλυσοδεμένο δούλο στο αμπάρι καραβιού και τραβάει κουπί κάτω από την απειλή του ραβδούχου.

Ναι, μέσα στο αμπάρι χωμένος είναι και δεν βλέπει τι τρέχει έξω από το παπόρι. Έτσι και ο δικός σου με το ηλεκτρονικό μαλακιστήρι αλυσοδεμένος υπηρετεί ''πνευματικά'', όχι σωματικά, μια κατάσταση άσχετη, εχθρική γι' αυτόν, κωπηλατεί σαν τον σκλάβο με την απειλή του ραβδούχου. Στα χρόνια μας, λοιπόν, εμείς διαβάζαμε, σήμερα οι δικοί σου μπανίζουν. Βλέπουν εικόνες. Γι' αυτό αντιλαμβάνονται και εισπράττουν τη ζωή ως ένα κόμικ. Με έγχρωμα σκίτσα.

 

Στο θέμα μας. Είπα στον πατέρα μου να πάμε στο θέατρο, ακόμα δεν είχα φορέσει μακρύ παντελόνι. Ύμνους γράφανε οι εφημερίδες για την ερμηνεία του Δημήτρη Χορν στο έργο Το Ημερολόγιο Ενός Τρελού, του Νικολάι Γκόγκολ, στο θέατρο Αθηνών. Πήγαμε. Φίσκα το θέατρο, πλατεία και εξώστης.

Ποιος είναι αυτός ο Νικολάι Γκόγκολ; Ένα ακόμα τέρας της ρωσικής λογοτεχνίας. Τολστόι, Ντοστογιέφκι, Τουργκένιεφ, Πούσκιν. Στην πεντάδα και ο Γκόγκολ. Πιτσιρικάς πάλι είδα από δικό του μυθιστόρημα, το Τάρας Μπούλμπα, τη χολυγουντιανή ταινία με Γιουλ Μπρύνερ και Άντονυ Κέρτις. Μια ιστορία από τη ζωή των Κοζάκων.

 

Γεννήθηκε Μάρτιο του 1809 στην Ουκρανία από πατέρα Κοζάκο ο Νικολάι και πέθανε το 1832, σα σήμερα 22 Φεβρουαρίου, στα 43 του χρόνια. Στην πραγματικότητα αυτοκτόνησε, δεν ήθελε να φάει, για να τιμωρήσει τον εαυτό του. Να το πούμε. Δεν γράφει αυτά τα αιώνια πράγματα ο κλασικός συγγραφέας, αν δεν κρατάει μια επικοινωνία με το υπερπέραν, αν δεν «βλέπει» πράγματα με τη φαντασία του, ασύλληπτα για άλλους. Πώς αλλοιώς να οπλιστεί με υλικό που το ζυμώνει στη σκέψη και δημιουργεί στέρεους μυθιστορηματικούς ήρωες, στημένους με την πένα του απέναντι στην τραγική τους μοίρα.

Έγραψε στα 27 του, ένα χρόνο μετά το Τάρας Μπούλμπα, τον Επιθεωρητή, τον πολυανεβασμένο στα θέατρα της Ελλάδος. Το κορυφαίο του Γκόγκολ είναι οι Νεκρές Ψυχές, το έγραψε στην Ιταλία και την Ελβετία. Όταν επέστρεψε από τα Ιεροσόλυμα ένας ιερέας ταλιμπάν του χριστιανισμού του είπε πως αμαρτάνεις μ' όσα γράφεις. Κατέστρεψε τα χειρόγραφά του, έπεσε σε κατάθλιψη, ήθελε να πεθάνει.

Διαβαστε ακομα:

ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ