Η ΣΦΑΓΗ ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΙΣΤΩΝ

Σκοτωμός στους δρόμους της Αθήνας. Επεισόδια αιματηρά. Πόλεμος ανάμεσα στους υπερασπιστές της δημοτικής γλώσσας και τους... καθαρευουσιάνους. Φοβερά πράγματα. Πέρασαν στην Ιστορία ως «Ορεστειακά» οι χουλιγκανισμοί από 6 έως 9 Νοεμβρίου το 1903. Γιατί;

Η τραγωδία «Ορέστης» του Ευριπίδη παίζεται στο Βασιλικό Θέατρο με γλώσσα δημοτική. Αίσχος! Προδοσία! Οι υπέρ της δημοτικής είναι πράκτορες πουλημένοι των Σλάβων, υποστηρίζει η μία πλευρά. Υπέρ της καθαρεύουσας, λέει η άλλη πλευρά, είναι η άρχουσα τάξη, ο κρατικός μηχανισμός, το κατεστημένο, η συντήρηση. Όχι, δεν κινδυνεύει η πατρίδα, ούτε η θρησκεία αν επιβληθεί η δημοτική στην παιδεία, υποστηρίζουν εξέχοντες προσωπικότητες των γραμμάτων. Από την άλλη, επώνυμοι και καταξιωμένοι είναι οι υβριστές, οι χλευαστές της δημοτικής.

Και οι μεν και οι δε δεν αντιλαμβάνονται βασικά πραγματάκια. Πρώτον, ό,τι είναι να γίνει, ό,τι να επιβληθεί, θα συντελεστεί στην ώρα του κι όχι γιατί είναι συνέπεια τραμπουκισμών της όποιας πλευράς στο γλωσσικό και στο κάθε ζήτημα. Δεύτερον, οι διαδηλώσεις, οι διαμάχες γίνονται διότι κάποιοι έχουν την ανάγκη να εκφραστούν νταηλήδικα, όχι επειδή τους πνίγει το δίκαιο των θέσεων τους. Τρίτον, η Ιστορία τραβάει στο δρόμο της και στο διάβα της καταπίνει, στέλνει στα αζήτητα γεγονότα και αντιπαλότητες που σήμερα κυριαρχούν στην καθημερινότητα κι αύριο έχουν αξία απλής αναφοράς τηλεγραφικού χαρακτήρα.

Διαβαστε ακομα:

Η ΤΡΕΛΑ ΤΟΥ ΣΚΩΤΣΕΖΟΥ ''ΣΠΑΡΤΙΑΤΗ'' ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ