ΑΝΑΞΙΟΣ ΕΣΤΙ ΤΟΥ ΒΟΤΑΝΙΚΟΥ Ο ΜΑΓΚΑΣ
Είμαι σίγουρος. Αν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης είχε γεννηθεί στην Αγγλία ή την Γερμανία είναι αδύνατον να έβγαζε αυτή τη δωρική φωνή που γνωρίσαμε και ο ίδιος δεν κατάλαβε ποτέ την αξία της, τη μοναδικότητά της. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Το λαρύγγι του συγκεκριμένου τραγουδιστή είναι αυτό που είναι διότι γεννήθηκε στα χώματα μας. Ο πρωτομάστορας Μίκης Θεοδωράκης τον ευλόγησε με τα τραγούδια του, αυτόν εμπιστεύθηκε να πει τα όσια και τα ιερά της νεοελληνικής μουσικής. Κι εκείνος, ο Μπιθικώτσης ως δημιουργός παρουσίαζε δικά του τραγούδια, Του Βοτανικού ο Μάγκας, Του Μπαλαμή το Ουζερί.
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, φτωχόπαιδο, γεννήθηκε Δεκέμβριο του 1922 και πέθανε το 2005, σα σήμερα 7 Απριλίου. Ξεκίνησε δειλά, τραγουδιστής σε ταβερνάκι της γειτονιάς. Με τον Μίκη Θεοδωράκη γνωρίστηκε στην Μακρόνησο, εξόριστοι και οι δυο, πολιτικοί κρατούμενοι. Όπως και να 'χει. Ο Μπιθικώτσης, ακριβώς επειδή ήταν ο κορυφαίος και βασικός ερμηνευτής του Μίκη, κατέχει θέση μέσα στα δέκα κορυφαία πρόσωπα της μεταπολεμικής Ελλάδος που έτσι ή, αλλοιώς σφράγισαν και εκφράζουν τούτη την περίοδο.
Για την Ιστορία, να η γεμάτη... έμπνευση και λυρισμό ποίηση στον καθεστωτικό ύμνο της δικτατορίας με τη φωνή του σερ Μπιθί και της Βίκυς Μοσχολιού:
«Μέσα στ’ Απρίλη τη γιορτή,
το μέλλον χτίζει η νιότη
αγκαλιασμένη, δυνατή,
μ' εργάτη, αγρότη, φοιτητή
και πρώτο τον στρατιώτη...».
Λίγους μήνες μετά, διέρρευσε το περιεχόμενο επιστολής του Μίκη Θεοδωράκη, με την οποίαν ο συνθέτης τον παρακαλούσε να μην να τραγουδήσει το χουντικό ''άσμα''.
«Γρηγόρη, διάβασα με κατάπληξη ότι πρόκειται να τραγουδήσεις στα "Δειλινά" τον "Υμνο της Επαναστάσεως". Νομίζω ότι είσαι αρκετά μεγάλος, για να καταλαβαίνεις τι πρόκειται να κάνεις. Πόσες ευθύνες επωμίζεσαι και σε τι σοβαρούς κινδύνους μπαίνεις. Κάθισε σπίτι σου με αξιοπρέπεια. Μην γκρεμίζεις, με μια κλωτσιά, αυτό που χτίσαμε μαζί τόσα χρόνια. Μην ακούς τους κερδοσκόπους και τους προσκυνημένους. Μη ρίχνεις στον βούρκο το όνομά σου και το όνομα των παιδιών σου, που σε λίγο θα ντρέπονται για σένα. Κάνε τον άρρωστο. Φύγε για το εξωτερικό. Εκεί μπορείς ν' αρχίσεις μια καινούργια καριέρα. Η Μελίνα σε περιμένει. Γιατί αν εσύ, ο Μπιθικώτσης, το πρωτοπαλίκαρο του Θεοδωράκη, γίνεις επίσημος τραγουδιστής της Δικτατορίας, τραγουδώντας αυτό το άθλιο κατασκεύασμα, θα πρέπει να ξέρεις, ότι θα γίνεις ο πιο αχάριστος και τιποτένιος προδότης, που γέννησε ο Λαός μας. Στο όνομα της φιλίας μας και για χάρη της γυναίκας σου, των παιδιών σου και όλων των αμέτρητων φίλων μας, σε ικετεύω να μ' ακούσεις για τελευταία φορά. Μετά την Πέμπτη θα είναι αργά. Πάρα πολύ αργά».
Με την αιτιολογία ότι δεν αντέχει άλλη εξορία, ο Μπιθικώτσης κατέπνιξε όλες τις πιθανές ενστάσεις του και απέρριψε τις προτροπές του Θεοδωράκη. Ουδείς, όμως, τον κατηγόρησε για τη στάση του. Αντίθετα, μάλιστα. Τιμήθηκε από τον λαό και την Πολιτεία όσο κανείς άλλος.
Διαβαστε ακομα: